wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3582 | WYNIKÓW
Krąg przyjaciółek
Przyjaźniłyśmy się od początku szkoły. Niestety, w tym roku przyjaciółka coraz częściej rozmawia z inną dziewczyną. Nawet pytałam, czy jeszcze jesteśmy przyjaciółkami. Powiedziała, że tak, ale mi jest smutno, gdy one gadają, gdy mają swoje sprawy. A może to ja mam zerwać naszą przyjaźń?
Szóstoklasistka
Niepotrzebna?
Mojej przyjaciółce podoba się chłopak ze szkoły o rok od niej starszy. Napisała mi, że nikomu nie jest potrzebna, że rodzice wymagają od niej tylko tego żeby się uczyła, że chłopak który jej się podoba nawet nie wie o jej istnieniu. Powiedziałam jej, że jeszcze znajdzie odpowiedniego chłopaka. Żeby się cieszyła, że jej rodzice martwią się o jej oceny, a nie jak mój ojciec alkoholik. Jak jej mogę pomóc?
Nastolatka
Lęk przed przyszłością
W życiu funkcjonuję normalnie, jednak są takie momenty, kiedy odczuwam lęk i strach przed światem. Przed wojną, zamachami, terrorystami. Zastanawiałem się, czy w dramatycznej sytuacji byłbym w stanie oddać życie za Chrystusa i rodzinę. Szczególnie dobił mnie zamach w Brukseli i mimo wszystko boje się, co będzie za kilka lat. Proszę o pomoc.
Szóstoklasista
Problem z bratem
Od pewnego czasu mój o 3 lata starszy brat jest niemiły i nieuprzejmy. Do mnie, mamy, taty a także kolegów odzywa się brzydkim tonem. Mama zrobiła mu szlaban na wszystko(słodycze, gry itp.), ale nic się nie zmieniło. Mama płacze i zastanawia się na głos, co zrobiła nie tak. Brat jest taki, że nic nigdy nie mówi i tłamsi wszystko w sobie. Mama powiedziała, że się wyprowadzimy przez jego zachowanie, bo to wstyd przez sąsiadami, a ja nie chcę. Martwię się o brata i bardzo go kocham.
12-latka
Nie wiem, co czuję
Mam dużo nauki, zajęć dodatkowych, konkursów itp. Od zawsze marzę o miłości, o idealnym mężu, tęsknię za tym. Całą podstawówkę i gimnazjum spędziłam platonicznie zakochana w dużo starszym chłopaku. Niedawno poznałam trochę starszego chłopaka. Piszemy codziennie, świetnie się dogadujemy, ale on coraz częściej mówi komplementy, a ja, chociaż go lubię, czekam na niego i cieszę się ze spotkań, to nie wiem, co czuję.
17-latka
Pary licealne raczej
Opuścić "samotną wyspę"
Ja też kiedyś byłam taką "samotną wyspą" przez długi czas. Decyzja o aktywnym udziale w życiu duszpasterstwa była jedną z tych najlepszych w moim życiu. Podczas pierwszego roku życia w Krakowie pojawiałam się tam tylko okazjonalnie, też byłam "samotną wyspą", ale od dwóch lat, a szczególnie od tego roku się bardziej zaangażowałam. Kiedy daje się innym coś z siebie, otrzymuje się kilka razy tyle. Naprawdę! Tak to działa!
Studentka
