wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 755 | WYNIKÓW
Marzenie o tenisie
Podczas wakacyjnego turnusu mieliśmy zajęcia z profesjonalnym trenerem tenisa. Szło mi naprawdę dobrze. Zauważył też to trener i powiedział, że mógłbym zapisać się na jakieś lekcje. Bardzo chętnie bym tak zrobił, ale mieszkam na wsi. Mamy co prawda orlika, ale nie mam z kim grać. Poza tym, to dość drogi sport, a w mojej rodzinie sytuacja materialna wygląda bardzo słabo. Nie chodzi mi o karierę tenisisty, ale przyjemność gry.
Gimnazjalista
Zwierzę- przyjaciel
Będę za niedługo miała kota i nie posiadam się że szczęścia, ale mam w domu jeszcze mojego kochanego myszoskoczka. Niestety, on już jest teraz schorowany i nie wiem jakie mam uczucia. Z jednej strony mam wielkie poczucie smutku, ponieważ mój skoczek jest już stary, schorowany i jest mi go bardzo szkoda, bo codziennie widzę jak cierpi. Z drugiej strony cieszę na kotka, który pojawi się, gdy tamtego zabraknie. Wiem, że kiedyś spotkam go w niebie, ale nie będę go już mogła przytulić. Czasem płaczę i się nie powstrzymuje. Proszę o radę
11-latka
Wybór profilu w liceum
Już niedługo będę wybierała profil w liceum. Zawsze byłam przekonana, że to będzie biologiczno- chemiczny. Większość znajomych tam pójdzie. Ale nagle zaczynam myśleć, czy nie wybrać jednak matematyczno- fizycznego. Tam jest mój brat, bardzo zadowolony. Poza tym zauważyłam, że rozwiązywane zadań sprawia mi o wiele większą frajdę niż wkuwanie definicji. Myślę, że po studiach informatycznych będę miała ciekawe możliwości. Zastanawiam się też nad grafiką komputerową. Co Pani o tym sądzi?
Gimnazjalistka
Czy dalej będę sama?
We wrześniu pójdę do drugiej gimnazjum, ale mam kłopot. Wydaje mi się, że nikt mnie nie lubi, ponieważ nie chcą ze mną rozmawiać. Myślę, że
uważają mnie za obcą, ponieważ we wrześniu miałam wypadek i do szkoły poszłam z początkiem drugiego półrocza. Co zrobić, by zaczęli ze mną rozmawiać? Próbowałam wykazać się inicjatywą i sama zagadywałam, ale zwykle te osoby zmieniały miejsce pobytu na przerwie i znowu zostawałam sama.
Zmartwiona
Nieśmialość wobec chłopaków
Zmieniłam szkołę, w której wszyscy byli dobrani w "pary" przyjaciółek lub w "paczki", nie wpuszczające do siebie innych. Teraz mam wyrzuty sumienia, bo przeze mnie rozpadła się taka "para". Jakiś czas później postanowiłam, że znajdę sobie kolegę, ale to nie jest łatwe w takiej szkole, gdzie przeważają dziewczyny. Próbowałam nawiązać kontakt. Odkryłam, że nie potrafię się odezwać do chłopaka! Po prostu właśnie wtedy wszystko co jest sensowne ucieka mi z głowy. Nie rozumiem dlaczego tak jest, bo w wcześniejszej szkole rozmawianie z chłopakami było naturalne. I co z tym teraz zrobić?
12-latka
Najnowsze w serwisie
- Przestrogi Pana Jezusa
- Zielone święto
- Zmarł ostatni polski żołnierz operacji "Market Garden"
- Miłosierni jak Ojciec
- W Łańcucie o barokowych flugach i innych dawnych wynalazkach
- Na Kasprowym Wierchu 61 cm śniegu
- Pojednaj się!
- Wirtualnie w Jerozolimie
- Traktuj innych tak jak sam chcesz być traktowany
- Znak Jonasza
