wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 10738 | WYNIKÓW
Jak rozumiem Boga
Trzeba szukać. Bóg z całą pewnością nie jest kimś jednowymiarowym, płaskim i oczywistym. Jest w nim i słodycz, ale jest i niesamowitość, w słownikowym znaczeniu. Nawet ,,Bóg jest miłością" to hasło, które niesie w sobie nie jeden obraz. Tak, taki Bóg to obrazek z okładki zeszytu do religii- Bóg posyłający Anioła Stróża, żeby ten przeprowadził rumiane dzieciaczki po wąskiej kładce nad przepaścią. Ale dla mnie to Bóg widoczny na najbardziej okropnym i przerażającym obrazie-konający w męczarniach. Z Miłości...
Maturzystka
Refleksje animatorki
Mnóstwo negatywnych myśli przeszło mi przez głowę przed rozpoczęciem rekolekcji: ,,nie dasz rady, głupia jesteś, że pchasz się do takiej roli, nie nadajesz się na animatorkę, jesteś za mało kontaktowa, nie dajesz dobrego przykładu" itp. Ja natomiast dobrze wiedziałam, że Pan Bóg tego ode mnie chce, że mnie wzywa do takiej roli, że to moje niełatwe zadanie. Pierwszego dnia liczne obawy nadal siedziały mocno w mojej głowie. ,,co Ty tu robisz w ogóle? Przecież Ty jesteś typem za spokojnego i za cichego człowieka. Nie umiesz zwracać innym uwagi i przewodniczyć grupie.". Jednak gdzieś w sercu słyszałam, że to dobrze, iż mam takie obawy - że nie czuję się godna swojego zadania. Dziewczyny z mojej grupy z każdym dniem lubiłam coraz więcej. Każde nasze spotkanie było okazją do ubogacania się nawzajem.
Bez histerii
Po końcu 3 gimnazjum ,,odkryłam" , że jestem zakochana w koledze ze starej
klasy. Nie piszę ,,zakochałam się" , bo to był proces, który zaczął się długo
przedtem. Najpierw były rozmowy całą paczką, potem zauważyłam, że mam ochotę
rozmawiać głównie z nim, że lubię po prostu być blisko niego.
Licealistka
Myśl dobrze o sobie
Często siedzę przy komputerze i załamuję się, gdy widzę, jak mniej atrakcyjne i mniej mądre osoby mają masę znajomych i tak ciekawie spędzają czas. Niby nikt mnie nie odrzuca, ale mogłoby być lepiej. Nie mam i nie miałam chłopaka w przeciwieństwie do koleżanek, którym daleko do ideału. Mam dobre oceny, lecz są lepiej się uczący. Nie narzekam na brak urody, ale są ładniejsze. Ale jeśli chodzi o sprawy towarzyskie, to jestem chyba na szarym końcu. Muszę być beznadziejnie nudna, skoro nikt mnie nie zaprasza na wyjścia, skoro się wszyscy bawią, ale beze mnie. Przez to już nie bardzo potrafię rozmawiać z rówieśnikami, bo mam wrażenie, że moje zdanie i tak się nie liczy, moja opinia nie ma znaczenia….
Licealistka
Zmanipulowany
W nowej klasie poznałam świetnego kolegę. Polubiliśmy się. Zaprosił mnie na wesele kuzyna, a wtedy ja jego na wesele brata. Gdy jedna z koleżanek zauważyła, że on mnie wyróżnia, zaczęła się koło niego kręcić, zachowywała się nachalnie i są już parą. Ale on siedzi zamyślony i spogląda na mnie co jakiś czas. Ona do niego mówi, a on ją jakby zbywa. A może to ja robię sobie jakąś niepotrzebną nadzieję? Nawet nie mam okazji z nim ani z nią porozmawiać sam na sam, bo ona chodzi za nim krok w krok. Codziennie w modlitwie zawierzam tą sprawę Bogu. Odpuścić czy walczyć? Bardzo za nim tęsknię, wiem, że do siebie pasowaliśmy, natomiast oni jako para to jakiś żart.
17-latka
Najmłodsza w klasie
Jestem prawie dwa lata młodsza od ludzi w klasie. Poszłam jako sześciolatka. W sumie uczę się najlepiej. Mam dużo znajomości. W klasie niestety pojawiły się grupki. Należałam do jednej. Były tam najwyższe władze klasy - przewodnicząca i jej psiapsióły. Zawsze im podlegałam. Chciałam, żeby mnie lubiły. Aż przejrzałam na oczy, że one mnie wykorzystują. Były moimi przyjaciółkami. Gdy się próbowałam od nich odciąć, doszło do kłótni. Jedna z nich sprawiła mi przykrość w Internecie. Byłam wściekła (już jest dobrze i sprawa załatwiona). Chciałam zamknąć znajomość. Cały czas mnie obrażają, nie potrafię, nie radzę sobie. Dla nich to chyba problem, że jestem młodsza. Nie wiem. Teraz są wakacje. Trochę obawiam się powrotu. Jak to będzie?
Młodsza szóstoklasistka
Może warto sprawdzić?
Kiedyś byłam bardzo pewna siebie, teraz siedzę cicho jak szara myszka. Gdy mam iść do odpowiedzi, jąkam się i szybko mówię. Pracuję nad tym i idzie mi coraz lepiej. Mój paraliżujący strach przed szkołą wiąże się z matematyką. Nigdy nie byłam orłem ale w gimnazjum zaczęły się problemy. Miałam 2 na półrocze. Mam problemy z liczeniem w myślach. Mam też problemy z ortografią i zbyt często się " przejęzyczam ". Ukrywałam to spory czas, bo się tego
wstydziłam. Pewnego razu powiedziałam o tym koleżance, która jest dyslektyczką i dysortograficzką. Doradziła mi udanie się na testy. Bałam się powiedzieć rodzicom, ale przyjęli to dobrze i już mam termin.
Gimnazjalistka
