wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 10737 | WYNIKÓW
Zaległości w nauce
Mam coraz więcej zaległości w matematyce,. Staram się, ale nie rozumiem wielu tematów, nie potrafię wykorzystać przy zadaniach. Gdy jestem pytana, to strach mnie paraliżuje. Rodzice nie wiedzą, nie chcę ich martwic. W podstawówce miałam mocną czwórkę, teraz trója na półrocze, ale jest tylko gorzej…
Gimnazjalistka
Męcząca codzienność?
Codziennie jest to samo. Muszę wstać, zjeść śniadanie i do szkoły, gdzie wcale nie chce mi się iść. Dlaczego? Od razu chłopaki śmieją się, że ,, O idzie kujonka!" ,dokuczają mi, gdyż jestem prawie najmniejsza w klasie. A po szkole? Jeszcze gorzej. Przyjdę, ,,Zjedz obiad i ucz się, bo inaczej szlaban na komputer" lub ,, Jak zjesz, to do roboty". To bywa męczące, a moim dwóm siostrom wszystko przeszkadza. Nie mam ochoty już tak żyć... Nawet rodzinne obiady zmieniają się w kłótnię... Ale co mam robić? Mam z tym żyć?
Nastolatka
Fatalne zachowanie klasy
Jak mogę wpłynąć na moją klasę, która się źle zachowuje. Przyszła do nas nowa pani z języka obcego, która jest świetnym fachowcem, ale pyta raczej surowo i żąda dyscypliny na lekcji. Jednocześnie świetnie tłumaczy i jest sprawiedliwa. Niestety, klasa jej nie polubiła, wyzywają na nią bardzo wulgarnie, nie pracują na lekcjach, co wiele psuje.
Gimnazjalistka
Za chłopakiem do gimnazjum?
Bardzo podoba mi się kolega z klasy. Niestety, kilku dziewczynom o tym powiedziałam, zapytał też kolega, przyznałam się i zrobiło się spore zamieszanie. Bo raz się wypierałam, to znów przyznawałam. On, jakby obrażony, nawet na mnie nie spoglądał przez długi czas. Teraz odezwie się w naturalny sposób, jak to kolega z klasy, ale mimo wszystko chyba mnie unika. Z tego powodu jest mi bardzo smutno, trudno o dobry humor. On jest najlepszym uczniem i zastanawiam się, czy nie iść do tego gimnazjum, które on wybiera. Może wtedy mam jakieś szanse na to, że kiedyś będziemy razem? Chociaż jak dam sobie radę z nauką?
Szóstoklasistka
Zmęczona marzeniem?
Od zawsze strasznie chciałam mieć tą drugą połówkę, do której mogłabym się przytulić, pogadać , wyżalić. Chodzę do liceum, a popołudniami robię szkołę muzyczną. Myślałam, że jak będę mieć 2 szkoły, to nie będę miała czasu o tym myśleć i jakoś to minie. Niestety, to ciągle powraca. Już jestem zmęczona tym wszystkim. Chłopaka nawet nie szukam, bo wiem, że i tak nie znajdę, bo mojego ideału na tym świecie pewnie nie ma. A nie oczekuję tak wiele, tylko tego by był wierzący i naprawdę praktykujący, uczciwy, po prostu taki chrześcijanin jakich dzisiaj mało. Czy mogę coś z tym zrobić czy po prostu mi to samo przejdzie?
Zmęczona
