wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3995 | WYNIKÓW
Zmienne sygnały
Kolega zaczął na mnie spoglądać, uśmiechać się, zagadywać. Ucieszyło mnie to, bo i ja go lubię. Myślałam, że nasza znajomość się rozwinie. Ale gdy dzisiaj zaczęłam do niego pisać na fb, to on odpowiadał mi krótko, jakby od niechcenia. Jakby chciał pokazać, że jest tylko kolegą. Nie wiem, co dalej, jak się zachować.
14-latka
Relacje z ludźmi
Kiedy rozmawiam z ludźmi, których już dobrze znam np. z klasy, to często mówię za dużo. Nie chodzi o to, że ich obrażam, po prostu mówię niepotrzebnie. Czy to coś, czego koleżanki nie zrozumieją, a potem się dziwnie na mnie patrzą, czy to coś, na temat, którego nie lubią. Za to przy osobach, które dobrze nie znam, a zależy mi na nich, nie mogę wydusić z siebie słowa, bo nie wiem jak zareagują. Potem mam wyrzuty.
Gimnazjalistka
Trzeba się odważyć...
Od jak dawna sięgam pamięcią znałem pewną dziewczynę. Wychowaliśmy się na jednym podw órku. Nie wyobrażaliśmy sobie choćby jednego dnia bez wspólnej zabawy. Śmiało mogę stwierdzić, że ten okres, tj. w wieku 4-7/8 lat był najpiękniejszy w ciągu całego mojego krótkiego życia. Następnie udaliśmy się do innych do innych szkół podstawowych. Mniej więcej od tego właśnie czasu zaczął pojawiać się między nami taki znikomy murek, który z każdym kolejnym rokiem rósł . Jednak wtedy nie zdawałem sobie z tego sprawy, a następnie było mi to strasznie obojętne. Uczyliśmy się w jednym gimnazjum, ale w różnych klasach. Traktowaliśmy się jakbyśmy się nigdy nie znali. Po dwóch latach zaczęło mi to bardzo przeszkadzać i próbowałem nawiązać kontakt i zniszczyć mur. Coraz bardziej Jej potrzebuję, ale coraz dalej mi do Niej. Mam napady agresji lub smutku. Dwa razy udało nam się stać w jednej grupie i wtedy normalnie rozmawialiśmy, ale gdy raz zostaliśmy sami na przystanku- milczałem.
16-latek
Myśl optymistycznie
W klasie jest chłopak, który bardzo mi się podoba i zależy mi na nim. W ostatnim czasie zbliżyliśmy się do siebie . Często ze sobą rozmawiamy i piszemy. Czasem wychwytywałam słowa, które mogłyby znaczyć, że mu też na mnie zależy. Słyszałam, jak w rozmowie z kolegą mówił, że jakaś dziewczyna do niego napisała, był z tego powodu taki dumny, mówił, że zmieni szkołę. W tamtym roku opuściła mnie już najlepsza przyjaciółka. Nie zniosę kolejnej straty. Boję sie mu powiedzieć co czuję, bo kiedyś zostałam odrzucona i nie chcę znowu tego przeżywać.
15-latka
Niedostatek wiary
Historyjka o Marku może budzić śmiech, ale też politowanie i współczucie. Na pewno jednak nikt nie chciałby znaleźć się na miejscu bohatera opowiadania. Pół biedy, gdy ktoś zachowuje się przesądnie, bo się do tego przyzwyczaił. Gorzej, jeśli robi to z obawy o siebie i podporządkowuje temu całe życie.
