wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 6117 | WYNIKÓW
Rozbijanie koleżeństwa
Na początku roku szkolnego bardzo kolegowałam się z przyjaciółką, ale potem przyszła inna, o której wiadomo, że rozbiła już więcej koleżeństw. Kiedy jakiś czas byłam chora to po powrocie do szkoły stwierdziłam że moja najlepsza koleżanka przyjaźni się z tą, rozbijającą koleżeństwa. Kiedy jej się zapytałam dlaczego to się tylko zaśmiała i odeszła. Kiedy tamta była nieobecna to wszystko było w porządku, jak przedtem. Teraz znów powróciła i jest to straszne. Czuję się odrzucona i powiedziałam o tym tylko dziewczynom z klasy , ponieważ boję się o tym powiedzieć rodzicom.
Odrzucona szóstoklasistka.
Trudno jest być samotnym
Dokoła coraz więcej par, a ja sama. Kolejne zauroczenie okazało się pomyłką. Pisaliśmy do siebie, były spacery, żarty, miły czas, ale okazało się, że ma dziewczynę. Dobrze, że mam bardzo bliskiego przyjaciela, który jest dla mnie jak brat. Ale oprócz tego tak bym chciała, by pojawiła się ta iskra, która rozpala serce...
Licealistka
Nie warto zaczynać??
Znamy się dobrze, przyjaźnimy nawet. Zauważyłam jednak, że coś się zmieniło, że inaczej na mnie patrzy, że inaczej rozmawia, traktuje mnie. Czuję, że lada moment padnie pytanie o chodzenie. A ja nic nie czuję. Poza tym, jestem zdecydowaną przeciwniczką chodzenia w gimnazjum. Ale nie chcę tracić fajnego przyjaciela. Poza tym, rozejdziemy się wnet doi różnych szkół, poznam nowych kolegów, więc po co teraz coś zaczynać?
Gimnazjalistka
Bożek- własn rozwój
Kończę w tym roku gimnazjum i stwierdzam, że mam problem z nadmiarem moich zainteresowań. Muzyki słucham, ale też gram, uczę się grac, nie wyobrażam sobie życia bez muzyki. Zabiera jednak sporo czasu. Prace plastyczne to moja kolejna pasja. Chodzę na zajęcia. Trudno obyć się bez nauki języków, zresztą, sprawia mi to przyjemność. Ale jest problem ze snem. Gdy wracaM do domu i siadam do lekcji jest środek nocy. Coraz częściej bywa, że śpię około 3 godziny. Rodzice są źli. Ale ja muszę się przygotować do lekcji, mam najwyższą średnią w klasie.
Gimnazjalistka
By tęsknota nie przeszła w histerię
Właśnie skończyłam gimnazjum w prywatnej katolickiej szkole. Chodziłam tam 9 lat, a teraz do liceum rodzice kazali mi iść do szkoły publicznej. Jestem osobą bardzo wrażliwą i przywiązującą się do ludzi i miejsc, toteż na zakończeniu roku polało się dużo łez. Boję się, że sobie nie poradzę, że nie będę tam miała nikogo, komu będę mogła zaufać. Chyba nie nadaję się do innej szkoły, przynależę do tego miej-sca. Dodatkowo musiałam się pożegnać również z przyjaciółką. Pierwszy raz czuję w sobie taką kumula-cje wszystkich negatywnych emocji. Jeździłam nawet na rolkach, bo myślałam że jak się zmęczę, to nie będę miała czasu i siły, żeby to wszystko roztrząsać, ale niestety nie pomogło.
Licealistka
Wakacyjne wspomnienia
Wróciłam z cudownych kolonii i stoi mi gula w gardle oraz chce mi się płakać . Nie wyobrażam sobie teraz braku pobudki, rozgrzewki i biegania, chodzenia, a najbardziej tęsknię za ludźmi. Dałam kosza chłopakowi, bo nie wierzę w wakacyjne miłości, ale nie wspominam tego źle. Umówiliśmy się całą grupą na spotkanie, ale to już nie będzie to samo...
Nastolatka
Wątpliwości....
Postanowiliśmy z moim chłopakiem odpocząć od siebie. Jednak bardzo za nim tęskniłam, płakałam. Kiedyś na angielskim starszy chłopak zapytał, co mi jest i serdecznie przytulił. Teraz wciąż do mnie pisze, chce się spotkać. Ja z chłopakiem wróciliśmy do siebie. Ale tamten pisze, a ma 17 lat...
12-latka
