wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 8477 | WYNIKÓW
Wielkie zmiany
Wymazuję z mojego umysłu ciągłe poczucie zagrożenia, nastawienia na coś złego. Staram się dobrze myśleć nie tylko o sobie, ale także o innych; wyzbywam się sceptycyzmu; otwieram na ludzi i wydarzenia! Jeśli coś mi się nie udaje, nie krzyczę w duchu: co ze mną nie tak? Mówię sobie, że są różne okoliczności, uśmiecham się i czekam, aż będzie lepiej. Powoli, powoli wyzbywam się potrzeby uznania innych, coraz bardziej wierzę w swoje możliwości. Nie czuję strasznego, chorobliwego wstydu, który często pojawiał się nieświadomie, a ja bezwiednie poddawałam się jego ciężkiej mocy.
Studentka
Wybuch emocji
Przyszła do nas sąsiadka, opowiadała o bijącym mężu, nie wytrzymałam, wyraziłam bardzo ostrą opinię na jego temat. Byłam cała roztrzęsiona, bo to jest straszne, poza tym, ja też jako dziecko zaznałam przemocy w rodzinie, ojciec mnie wyzywał, krzyczał, że jestem zero. Ale wieczorem naszły mnie wątpliwości, czy miałam prawo tak o nim mówić, czy ona go nie odgadywała? Ja nie chcę grzeszyć, grzech to największa tragedia, może nie powinnam z tą sąsiadką rozmawiać?.
Nastolatka
Jak wykrzesać entuzjazm?
Boję się przyszłości, bo przede mną egzamin prawa jazdy, przeprowadzka i olimpiada, a potem matura, która zapewni mi studia medyczne lub nie. Chciałabym przeskoczyć ten rok i mieć już to wszystko za sobą. Do tego ostatnio w ogóle nie umiem skupić się na modlitwie. Zawsze mnie coś rozprasza. Mam nadzieję, że może pielgrzymka do Częstochowy coś poprawi. Co zrobić, żeby patrzeć w przyszłość z większym entuzjazmem?
Licealistka
