wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1681 | WYNIKÓW
Dziewczyny chętnie pomogą
Postanowiłam zrobić ze sobą porządek. Byłam u dietetyczki, która dokładnie mi wyjaśniła, co i jak powinnam jeść. Mam nadzieję, że dzięki temu schudnę, bo mam nadwagę. Ale jest problem ubrań. Tata da mi pieniądze, ale ja nie umiem wybierać, nie znam się, co gdzie się kupuje, bo mnie to dotąd nie interesowało. Zabrakło mamy i nie radzę sobie z tym, a tata tym bardziej.
15-latka
Zbyt wiele żądasz
Pierwsza klasa gimnazjum - zakochałem się. Zostaliśmy przyjaciółmi. Po wakacjach podszedłem do tej sprawy z dystansem. Zmądrzałem i zacząłem być opanowany, spokojny, ale z poczuciem humoru. Skutek był taki że oddaliliśmy się od siebie. Wszystko skończyło się tak, że już całkiem straciłem nadzieję na bycie razem. I nie chodzi mi o "zabawę w chodzenie", tylko o zwykłą miłość, bez żadnych umów, wymagań, chodzenia
14 latek.
Odważni w pisaniu
Jestem zmęczona zachowaniem jednego z kolegów. To on zaczął do mnie pisać, prawić mi komplementy, ale potem w szkole udawał, że nic nie było. Gdy już ochłonęłam, zapominałam, to on znowu pisał i to tak, jakbyśmy byli parą. Robiłam sobie nadzieję, że coś się zacznie, a on wtedy szybko się wycofywał, robił zdziwioną minę, gdy w szkole chciałam ujawnić nasz kontakt. Chyba sobie odpuszczę marzenia z nim związane.
15-latka
To nie koniec znajomości
Rozstałam się z moją klasą, przede mną liceum. Nie cieszę się na to, wręcz bardzo boję się, jak to będzie. W dzień zakończenia roku wszystkim nam było trudno. Później cały dzień w domu chowałam się po kątach i na każde wspomnienie płakałam. Jest mi bardzo ciężko, czuję, że coś we mnie umarło. A przecież to nie koniec znajomości, mam nadzieję.
Gosia
Reflksje przed 17 urodzinami
Nie mam sprecyzowanych planów na swoją przyszłość. Wiem, że chcę podjąć się zawodu, w którym będę miał kontakt z ludźmi. Nie chcę narażać mojej rodziny na koszta, dlatego staram się zapomnieć o renomowanych uczelniach. Chcąc odciążyć domowy budżet, wybrałem pobliskie liceum. Mam rodzeństwo i kocham je. Nie rozumiem szufladkowania ludzi i ,,lansu'' na podstawie ukończonych uczelni czy zasobności portfela. Jeżeli będzie się ambitnym, można osiągnąć cel. Nie poddaję się, chcę być dobrym człowiekiem. Nie piję, nie palę, dlatego niektórzy znajomi patrzą na mnie z półuśmiechem. Nie przeszkadza mi to. Zastanawiałem się nad medycyną, ale najbliższy uniwersytet z tym kierunkiem jest daleko, a koszta mówią same za siebie. Mam nadzieję, że odnajdę swoją drogę. Powierzam się Matce Bożej Częstochowskiej, nie raz ratuje mnie z różnych sytuacji. Ideał ze mnie żaden. Dostałem wiele: mam kochającą rodzinę, która chce mojego dobra. Mam nadzieję, że odkryję swoje powołanie do zawodu.
17-latek
Jak się wycofać?
Kolega zaczął do mnie pisać na fb. Nawet nie poczułam, że to były tak długie rozmowy. Gdy zaczął mi prawić komplementy, to odczytałam te sygnały i ucinałam rozmowy. Na szczęście w szkole nie pokazuje niczego. Jak mu powiedzieć, że nie chcę słyszeć żadnych komplementów? Jest dobrym kolegą. Tylko kolegą. Popełniłam błąd, bo dałam temu chłopakowi nadzieję. Nie sądziłam, że mogę mu się spodobać.
Licealistka
Kamil
Szczęść Boże,
U mnie dopiero ferie zimowe się zaczęły i na razie nie nudzę się nawet troszkę. Mam kilka planów jak miło spędzić czas i mam nadzieję, że uda mi się je zrealizować.
Oczywiście jest również miejsce dla Pana Boga. W niedzielę zaczynamy rekolekcje, które będą trwały aż do Środy Popielcowej.
Na zdjęciu jestem z moim rodzeństwem, jest to pamiątkowe zdjęcie z roczku mojego braciszka.
Pozdrawiam
Nie wiem, czego chcę
W pierwszej klasie totalnie się nienawidziliśmy. Kłótnie były na porządku dziennym. Później nawet się polubiliśmy. W tym roku cały czas zwraca się do mnie jakimiś słodkimi zwrotami, jest nadzwyczaj miły. Wreszcie powiedział, że mu się podobam. Tylko, że nie wiem, co czuję. Czuję się potwornie, nie chcę go skrzywdzić ani robić nadziei. On chce się spotkać poza szkołą, jak mu to wyjaśnić, że ja nie wiem, czego chcę.
Gimnazjalistka, klasa III
Kontakty na żywo
Mam pewną znajomą. W szkole rozmawiamy, ale bardziej przez Internet. Ona powiedziała mi, że nie potrafi rozmawiać normalnie. Dla mnie to jest bardzo dziwne, ponieważ ona wyżala się komuś przez Internet, a potem się do tego kogoś i tak nie odzywa. Ostatnio udało mi się ją przekonać, żeby poszła na zbiórkę harcerską. Mam nadzieje że harcerstwo ją wciągnie tak jak mnie i będzie normalnie rozmawiała z ludźmi. Co ja mam jeszcze zrobić, żeby nauczyć ją rozmawiać z ludźmi?
Nastolatek
Najnowsze w serwisie
- Czujniki na skrzydłach
- Ksiądz Tischner wśród patronów 2025 roku
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
- Boże Narodzenie na mapie
- Gdyby Matka Boża powiedziała "nie"
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
Najpopularniejsze
- Książka "O Katarzynie i Cudownym Medaliku"
- Jestem gotowy na przyjście Pana
- Zapraszamy do lektury świątecznego numeru
- Wielka góralska rodzina
- Świąteczna akcja "TAKnieWIELE"
- Święty od prezentów
- Sandomierz miasto położone na 7 wzgórzach
- Bombowa wiadomość
- Bobry w parku
- Światło Pokoju tym razem wyruszyło z Górnej Austrii
