wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3292 | WYNIKÓW
Niezdecydowany
Wpadł mi w „oko" pewien sporo starszy chłopak. Postanowiłam zdobyć jego numer i napisać do niego. Pierwsza próba się nie powiodła, po pewnym czasie napisałam jeszcze 2 razy, tym razem był bardziej rozmowny ale nagle przestał odpisywać. Często go widywałam, przyglądał mi się, zerkał w moją stronę. Nagle po dwóch czy trzech tygodniach ciszy sam się do mnie odezwał z pytaniem czemu JA do niego nie piszę. Gdy o spotykam, przygląda się i na tym się kończy. Nie wiem czy mam dalej w to brnąć?
Licealistka
Odpowiednie podejście do problemu
„Po raz kolejny tłumaczę ci, żebyś się nie porównywała do koleżanek. Ty się uczysz dla siebie. W mojej klasie był taki fajny chłopak, mistrz ortografii. Pisał bezbłędnie, bo gdy miał 7, 8 lat, to opiekująca się nim babcia przez kilka miesięcy ćwiczyła z nim pisanie. Spróbuj się tak „pobawić”. Od dzisiaj do końca roku, a przekonasz się, jakie będą efekty. Bez pracy nie ma kołaczy”- zakończyła przemowę dumna z siebie Paulina, a ja aż jęknęłam, bo fakt, jakiś kołacz bardzo by się w naszej naukowej altanie przydał.
Bez histerii
Spodobał mi się kolega z klasy, zakochałam się, miałam nadzieję, że on też coś poczuje. Niestety, odrzucił mnie i życie straciło sens. Wolałabym nie żyć. W klasie wszyscy wiedzą, jaki on był dla mnie ważny, a on mnie lekceważy. Myślę o tym, by się może przepisać do sąsiedniej klasy. Jak sobie poradzić po takiej porażce…
Gimnazjalistka
Skrywane uczucia
Na początku roku szkolnego podobał mi się kolega z klasy, z wzajemnością. Niestety, mimo że chciał coś z tym zrobić, to brakowało mu odwagi, bo jest strasznie nieśmiały. Później jego uczucie chyba wygasło, ale nadal mnie bardzo lubił. Teraz się z nim oficjalnie przyjaźnię, często ze sobą gadamy i wracamy ze szkoły. Ale zdałam też sobie sprawę, jak bardzo go kocham. Kiedy podobała mu się nasza koleżanka z klasy (niestety bez wzajemności), pomagałam mu zwalczyć tą nieśmiałość i ją do niego przekonać. Chciałam, by był szczęśliwy, i nadal tego chcę. Tylko nie wiem, co zrobić. Próbowałam jak dotąd przez 6 miesięcy o nim zapomnieć, bez skutku. Teraz, gdy się przyjaźnimy, łatwiej mi to znieść, to mi wystarczy. Ale nie chcę ukrywać swoich uczuć. Planowałam ostatniego dnia szkoły powiedzieć mu co czuję, ale nie wiem, czy to dobry pomysł, bo ryzykowałabym zniszczenie przyjaźni. Nie wiem co robić, i proszę bardzo Panią o pomoc.
15-latka
Chaos w sercu nastolatka
Podoba mi się mój przyjaciel. Mojej koleżance również. Nie wiem, czy dobrze zrobiłam, mówiąc mu o moich uczuciach, ponieważ moi rodzice sądzą, że to niedojrzałe zachowanie. Jemu prawdopodobnie podoba się jakaś inna dziewczyna, jednak on mówi, że nie wie , kto mu się podoba. Jestem strasznie zazdrosna i zastanawiam się, czy źle zrobiłam mówiąc mu o tym.
Nastolatka
Woli kolegów
On był kiedyś moim przyjacielem. Chodziliśmy na długie spacery, byliśmy w kinie, trzymaliśmy się za ręce, odwiedzaliśmy się wzajemnie, gdy byliśmy chorzy. Jednak nie rozmawiałam z nim nigdy o moich uczuciach do niego, ponieważ taka rozmowa wydawała mi się zbędna. Jeszcze całkiem niedawno byliśmy nierozłączni, ale ostatnio spędza ze mną coraz mniej czasu. Woli spędzać przerwy z kolegami z klasy niż ze mną. Ostatnio zaczęłam chorować, a on nawet do mnie nie zadzwonił. Czuję się odrzucona i nie wiem co mam teraz zrobić.
15 latka.
Czy to prawdziwe uczucie?
Jest dokładnie taki, o jakiego się modliłam. Bardzo mądry, kulturalny, uczestnik oazy i ministrant, trochę starszy ode mnie. Dopóki byliśmy w jednej szkole, nie ośmieliłam się zagadać. On nie robił nic, by nawiązać kontakt. Modliłam się, by mi przeszło i gdy miałam wrażenie, że wywietrzał mi z głowy, to nagle go widziałam i wszystko od nowa. Gdy próbowałam się spotkać z innym chłopakiem, to nagle go spotykałam i znowu w sercu tylko on. Zawsze kiedy się modlę, to również za niego. Żeby był taki dobry jak jest, żeby nie wpadł w złe towarzystwo. I jeżeli jest to możliwe i dobre dla nas obojga, to żebyśmy byli kiedyś razem. Ale czasami wątpię, czy to prawdziwe uczucie, bo przecież go nie znam, tylko z widzenia.
Gimnazjalistka, klasa III
Pozory mylą
Od września chodzę do liceum. W klasie mam nowych znajomych, ale chciałabym więcej. Na pierwszy rzut oka jestem osobą interesującą, mam styl, jestem ładna, utalentowana i przynajmniej na zewnątrz pewna siebie. Łatwo nawiązuję kontakty, jednak po wzajemnym poznaniu się, zaczyna mi brakować tematów do rozmowy. Inne dziewczyny na okrągło gadają, często są to rozmowy o wszystkim i o niczym, ale ja tylko słucham o czym one rozmawiają, więc jestem na boku. Być może za bardzo różnię się od innych, mam inny system wartości, inny charakter. Moja pewność siebie jest zachwiana, gdy w pobliżu jest ktoś bardziej pewny siebie ode mnie. ..
Licealistka
