wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5760 | WYNIKÓW
Nie jest łatwo
Ostatnio zobaczyłam ofertę o zarabianiu przez Internet, był nawet sympatyczny pracodawca. Wysłał mi filmik o firmie. I jeszcze chciał ze mną porozmawiać na Skype, żeby mi wytłumaczyć, ale ja nie chciałam, bo się wstydzę. Podał datę spotkania w firmie i powiedział, że mogę przyjść z rodzicami. Ale dopiero wtedy wyszedł na jaw mój wiek, więc sprawa nieaktualna. Inni nie muszą tak kombinować z zarabianiem, mają wszystko pod nosem... To niesprawiedliwe.
14-latka
Dziwne zainteresowanie
Kolega, w którym zakochałam się na obozie, jest zupełnym przeciwieństwem mnie. Nie podoba mi się to, że pali i pije, ale najwyraźniej nawet to nie pomaga mi się w nim ,,odkochać". Pewnie nigdy go już nie zobaczę, ponieważ on obraca się w innych środowiskach niż ja. Słyszałam, że co rok jeździ na ten obóz. Myślę, by za rok znowu tam jechać. Jednak nie jestem pewna, czy chcę to przeżywać jeszcze raz od nowa.
Licealistka
Ściąganie- dylematy moralne
Znowu pojawił się mój wielki problem, czy korzystać np. w testów zamieszczonych w Internecie. Kilka naszych nauczycielek wykorzystuje te testy, ale moi rówieśnicy wchodzą na te strony, potem są przygotowani, a ja dochodzę do dobrej oceny wielką pracą. Obiecałam sobie, że nie będę wchodziła na te strony, ale denerwuje mnie sytuacja. Jak się nie wściekać, gdy widzę ściągi przygotowane przez koleżanki? Jedna z nich szczególnie wyróżnia się cwaniactwem, a wszyscy to tolerują.
Gimnazjalistka
Trudne sytuacje
Już w podstawówce byłam zakochana w pewnym chłopaku, ale gdy miałam możliwość, by go lepiej poznać, to go nie chciałam. Niby o nim marzyłam, bywałam o niego zazdrosna, ale dla siebie tak naprawdę go nie chciałam. Wczoraj on zaczął chodzić z moją przyjaciółką i to jest dla mnie trudne. Do tego moje 2 przyjaciółki mają chłopaków, planują podwójne randki, a ja martwię się, że nie będą ze mną w ogóle spędzać czasu.
13-latka
Las i woda
Ale gdy dzisiaj ze środka jeziora rozległy się śmiechy chłopaków, to pierwsza Jadzia machnęła ręką na wątpliwości związane z ubiorem, tylko jednym ruchem ściągnęła ze sznurka ręcznik i pognała do wody. Za nią ja, a potem reszta dziewczyn. Agar pływa fantastycznie, ale Ramon stoi raczej przy brzegu, udaje, że coś go tam fascynuje. Trampek piszczy, chce pływać, ale instynkt mu jeszcze zakazuje. I tak płyną tu upalne dni- mnóstwo pływania, ale też wędrówki po lesie.
Jesteśmy takie same
Cenię moje dwie koleżanki, ale ostatnio dotarło do mnie, że mamy te same cechy, których tak nie lubimy u naszych rówieśniczek! Zawsze czułyśmy niechęć do nastolatek, które zwracają uwagę na modę, kosmetyki, drogie gadżety, które wszystkich obgadują, które uważają się za lepsze. Tymczasem i my takie jesteśmy! Kupujemy ubrania znanych marek, drogie buty, ale gdy widzimy takie same (tylko np. w innej kolorystyce) noszone przez inne dziewczyny (których nie lubimy) mówimy, że są brzydkie. Obgadujemy inne dziewczyny ze szkoły. Często przeklinamy. Zwracamy uwagę na gadżety innych osób. Ja nigdy nie chciałam taka być! Chciałam być oryginalna, inna. Z jednej strony to chyba najlepsze przyjaciółki jakie spotkałam, a z drugiej uważam, że nasze zachowanie jest godne pożałowania. Jest jeszcze jeden problem. Kiedyś na przerwach normalnie rozmawiałyśmy, a teraz kiedy jedna z nich dostała nowy telefon, nasze rozmowy (a właściwie ich) kończą się na pytaniu ,,Który masz level?" Ja tylko się przypatruję i nie wiem co mam zrobić, co powiedzieć, by było jak dawniej. One już nawet ładowarki do szkoły noszą, bo boją się, że im się komórka rozładuje. Ogólnie jestem przerażona co się wokół mnie dzieje. Na przerwach, na lekcjach, w domu wszędzie widzę telefony, tablety. Oczywiście ja też używam, ale głównie by obejrzeć serial (bo telewizor jest ciągle zajęty przez tatę, który w dodatku w tym samym czasie robi coś na laptopie), poczytać jakieś opowiadania, posłuchać muzyki czy popisać ze znajomymi
14-latka
Już się nie wykłócam
Matura coraz bliżej, jestem pełnoletnia, wnet zacznę studia. Niestety, w swoim mieście, bo bez sensu wyjeżdżać, skoro na miejscu jest dobra uczelnia. Przez kilka lat wciąż kłóciłam się z rodzicami, szczególnie z mamą. Wreszcie zrozumiałam, że mogę wiele spraw widzieć inaczej, nie muszę rodziców przekonywać, by myśleli tak jak ja. Nie muszę się zwierzać z każdej myśli, opowiadać o wszystkim szczegółowo. No i jest teraz w domu o wiele lepiej. Polecam młodszym czytelnikom takie podejście.
Maturzystka
Ostrożnie i rozważnie
Od jakiegoś czasu zdrowo się odżywiam. Słodycze jem tylko okazyjnie. Dzięki filmikom na you tube przekonałam się, jakie może być jedzenie niezdrowe, powodujące różne choroby. Siostra, tata i mama mówią, że jestem nienormalna i dlatego codziennie chcą mi coś wepchać niezdrowego. Mama mi powiedziała ,że zna osoby, które się zdrowo odżywiały i dawno już są w grobie . A ja czytałam w Internecie, że ludzie, którzy się zdrowo odżywiają mogą żyć nawet 120 lat. Według mnie to jest prawda.
Czwartoklasistka
Skracaj dystans do nieba
Słynny fotograf papieski Arturo Mari po śmierci Jana Pawła II przyjechał kiedyś do Polski. Spotkał się między innymi z grupą uczniów. – Siedzieli przede mną – opowiadał Arturo Mari – patrzyli na mnie szczerymi oczami, a ja w pewnej chwili zorientowałem się, że pośrodku zostawili wolną przestrzeń. Tak, jakby usiedli wokół jakiejś osoby. Powiedziałem im o tym, co właśnie pomyślałem. Że w tym miejscu, pomiędzy nimi jest teraz Papież. I że wciąż żyje wśród nas. I tak chyba jest.
Odpowiedzialność za słowa
Wyróżniam się w szkole swoim wzrostem, masywną budową ciała. Wśród rówieśników jestem lubiany, nie mam żadnych problemów. Swobodnie kontaktuję się z dziewczynami. Tylko rok młodsi upatrzyli mnie sobie i wyzywają. Często bardzo paskudnie i obraźliwie. Wiem, że prowokują, ale ja potrafię to wytrzymać. Chociaż mam ochotę zareagować. Zastanawiam się jednak, czy nie poinformować ich wychowawczyni. Bo dlaczego mają się czuć bezkarni? Nawet jeśli to dla nich tylko żarty, jednak są pewne granice.
Szóstoklasista
