wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 8880 | WYNIKÓW
Różne poglądy
Pisaliśmy trochę ze sobą, potem przyjechał, rozmawialiśmy chwilę. Uznał, że jestem fajna, chce się umawiać, spotykać. On jest dojrzały, radosny, naturalny, starszy o kilka dobrych lat. Koleżanka zmartwiła się, że widział mnie w kucyku, naturalną, bez makijażu i radzi, bym na spotkane pojechała odmieniona, w wystrzałowej kreacji, z mocnym makijażem. Ani tego nie chcę, ani nie umiem. Kto ma rację?
Licealistka
To dobra relacja
Od kilku lat podoba mi się jedna dziewczyna. Kiedyś jak głupek spytałem się o chodzenie przez Fb. Dała mi kosza. Od tamtej pory zawsze jestem obok niej na przerwach itd. aż staliśmy się przyjaciółmi i tak jest od kilku miesięcy. Ale ja chciałbym czegoś więcej. Modlę się często, żeby Bóg mi pomógł jeśli taka jest Jego wola. Co robić?
13-latek
Tyle nas dzieli
Zaczęłam pisać z o wiele lat starszym chłopakiem z zagranicy. Dogadujemy się świetnie. Rodzice o wszystkim wiedzą, nie mają nic przeciwko. Różnica wieku między moimi rodzicami też jest spora, więc to nie problem. Z tym chłopakiem świetnie się dogadujemy, mamy podobne poglądy, zamiłowania, możemy pisać bez końca. Niedługo on przyjedzie, poznamy się. Ale czasami waham się, czy to ma sens?
Licealistka
Upominanie
Koleżanka ma ojczyma, sporo lat młodszego od matki, która jest rozwódką. Męczy mnie myśl, że powinienem im powiedzieć. że nie żyją po Bożemu, że on powinien od niej odejść. Stałbym się, co pewne, pośmiewiskiem, nie wiem tylko, na jak dużą skalę. Jezus też poświęcił swe dobre imię dla głoszenia prawdy i nawet umarł na krzyżu, ale ja się nie boję.
Nastolatek
Zagubiona w sobie
Mam 12 lat. Ostatnio zagubiłam się w sobie, moje życie straciło sens. Kłócę się z siostrą, z rodzicami. Nie cieszą mnie dobre oceny, staram się opuścić w nauce, robię błędy na sprawdzianach. Nie mam bliskiej przyjaciółki, mama śmieje się, że przynudzam i za bardzo użalam się nad sobą. To nie może być tylko sprawa dojrzewania, że nie lubię siebie. Zagubiona
Ocala od śmierci
Gdy kapłan unosi nad ołtarzem białą Hostię i mówi: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”, padamy na kolana. Pod postaciami chleba i wina przychodzi sam Chrystus. Ale dlaczego nazywamy Go Bożym Barankiem? Tak o Panu Jezusie nad wodami Jordanu powiedział Jan Chrzciciel. To niezwykłe, że dwa tysiące lat później, na chwilę przed przyjęciem Go w Komunii Świętej, słyszymy te same słowa.
Patrzę na niego jak głupia
Zakochałam się w chłopaku o 5 lat starszym. Jest on lektorem w mojej parafii. To coś więcej niż zauroczenie. Nie mogę przestać o nim myśleć . Patrzę się na niego jak głupia. Pisałam do niego na portalu społecznościowym ale przestałam, gdyż to ja zaczynałam rozmowę i tyko ja zadawałam mu pytania. Nie wiem co mam dalej zrobić. Nie mogę sobie go odpuścić.
14-latka
Nawiązać kontakt
Spotkałam wczoraj na spotkaniu w kościele chłopaka, na którego zwróciłam uwagę latem. Chyba był miło zaskoczony, że mnie zobaczył. Czułam jego spojrzenie, o ile to nie złudzenie. Sęk w tym, że raz sie go wstydzę, raz nie, a poza tym może i on się wstydzi? Wnioskuję tak z jego zachowania. Może on będzie mnie unikał z powodu własnej nieśmiałości?
Niepewna
Przepracowaie i zauroczenie
Sześć lat chodzę do szkoły muzycznej. W szóstej klasie strasznie dużo nauki. Nie wiem, jak pogodzić to ze sportem i odpoczynkiem. A do tego dochodzą przyjaciele i ... no i chłopak który mi się podoba. Nie wiem, jak tu do niego zagadać. Podsumowując- dużo nauki, sport, przyjaciele, chłopak, siedzenie do wieczora w szkole. Nie mam na nic czasu.
Zauroczona i przepracowana.
Odpuść
5 lat temu zakochałam się - ministrant, rok starszy, inteligentny, zabawny, co prawda nieco specyficzny ale jako 9 - latka nie widziałam jego wad, zresztą do niedawna wciąż tak było. Ostatnio dostrzegam jego wady. Nachodzą mnie wątpliwości, czy to uczucie po prostu nie gaśnie. A ja się boję. Mam okropny mętlik w głowie. On jest obojętny. Dołączyłam do wspólnoty, w której on jest od lat i mam wrażenie, że on jest z tego niezadowolony. Zachowuje się w stosunku do mnie inaczej niż do każdej innej osoby, trzyma dystans, nie zachowuje się normalnie. Tylko w kościele spogląda na mnie. Chciałabym normalnej, koleżeńskiej choćby relacji. Nie wiem, czy on jest gotowy i czy to ma w ogóle sens. Czy mogę, czy mam jakiekolwiek prawo i możliwości, żeby o nas, o naszą relację walczyć
14-latka
