wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3292 | WYNIKÓW
Bez zobowiązań
Pod koniec wakacji napisał do mnie chłopak, świetnie nam się pisało. Postanowiliśmy się spotkać. Było miło. Od początku dawał mi do zrozumienia, że nie szuka dziewczyny, że traktuje mnie jak przyjaciółkę, ale ja z czasem nastawiałam się na coś więcej. Na początku również powtarzałam sobie, że to tylko luźna znajomość, ale jego czułość, całe zachowanie sprawiło, że inaczej o nim myślałam i byłam pewna, że on czuje to samo. Wreszcie miałam chłopaka, do którego mogłam się przytulić, wyjść z nim. Przymykałam oko na swoje zasady, byle go utrzymać. Nagle zaczęły się jego uniki, więc wylałam swoje żale. Przeprosił i powtórzył, że nie chce dziewczyny, że zgadza się na przyjaźń i już nie będzie czułości. Ale ja tak wcale nie chcę. Nie chcę go też zranić rozstaniem, ale też sama nie chcę się męczyć z ciągłym napływem myśli.
17-latka
Przyjaciółka w ciemnej dolinie
Pod koniec gimnazjum miałam ciężki okres, gdy biegałam na imprezy, paliłam, piłam, zawierałam nieciekawe znajomości. Ale to już przeszłość. Jestem wierząca, praktykująca, mam plany i marzenia. Martwię się jednak o przyjaciółkę, która nie widzi nic złego w tym, że żyje ze swoim chłopakiem, ale oboje deklarują się jako wierzący, chodzą na spotkania grupy, ale też ciągle imprezują. Dyskutujemy, ale to jak grochem o ścianę.
Licealistka
Nikt nie powinien być samotny
Przyjaźniłam się kiedyś z o rok starszym chłopakiem. Ufałam mu, ale wpadł w złe towarzystwo, wyjawił mój ważny dla mnie sekret. Nie mogłam uwierzyć, że tak się zachował. Jednak poradziłam sobie. Teraz on jest kompletnie sam, odrzucony. Myślę, że może podejść do niego, pomóc. Wiem, jestem naiwna. Inni mówią, by go zostawić. Moim zdaniem nikt nie powinien być samotny. A co Pani radzi?
Nastolatka
Siedzę, milczę, patrzę...
Mam siostrę i przyjaciółkę z którymi cały czas gdzieś jeździmy. Spotykamy się z koleżankami i kolegami. Moja siostra i moja przyjaciółka mają chłopaków. Gdy koleżanka nie miała, zawsze siedziałyśmy razem i czułam się normalnie, a gdy już się z nim związała, ja siedzę sama i do nikogo się nie odzywam i tylko się na nich wszystkich patrzę. Co mam zrobić, żebym była śmielsza.
Gimnazjalistka
Działaj śmiechem
Mam przyjaciółkę, która ma na mnie bardzo zły wpływ. Ona się kompletnie nie uczy i ja też mam coraz gorsze oceny. Zajmuje mi czas, naciąga na długie rozmowy, bo się w domu nudzi. Wygaduje moje tajemnice i śmieje się ze mnie. Gdy się dowiedziała, który chłopak mi się podoba, to kazała, bym mu to przy klasie powiedziała. On był o to na mnie zły, inni się śmiali. Co ja mogę zrobić, jak ją zmienić?
Nastolatka
W oczekiwaniu na walentynki
Kolega powiedział, że podobam mu się od 2 lat. On też mi się podoba. Chciałabym stworzyć jakiś prawdziwy dłuższy związek, sama nie wiem, czy chłopcy w tym wieku tak samo myślą. Bardzo mi zależy na tym chłopaku, bo jest naprawdę miły, z poczuciem humoru. Tylko w sumie stwierdził tylko to, że mu się podobam, żadnego innego kroku nie zrealizował. Mam poczekać do walentynek i łudzić się, że zaproponuje jakieś wyjście?
16-latka
Kim dla nieo jestem?
Na dodatkowym angielskim poznałam bardzo fajnego chłopaka. Jest miły, inteligentny, chodzi do kościoła. Po zajęciach odprowadza mnie do domu, po tym, jak byłam w szpitalu pytał się, jak się czuję. Ale nie pisze do
mnie. Gdy chciałam, by pomógł mi w jednym przedmiocie, nie bardzo chciał się spotkać. Nie wiem, kim dla niego jestem. Byłam już kilka razy zakochana, ale bez wzajemności. Zazdroszczę dziewczynom, które są szczęśliwie zakochane i wstydzę się tego uczucia.
16-latka
Przełamać nieśmiałość
Bardzo mi się podoba chłopak z klasy. Jest miły i inteligentny. Mamy wiele wspólnych zainteresowań, ale kompletnie nie wiem, jak do niego zagadać. Cały czas spędza z kolegą, są praktycznie nierozłączni. Nie dziwię się, bo ten kolega też jest fajny. Do tego, kiedy tylko mam okazję podejść i pogadać, od razu robię się cała czerwona, mimo, że nawet nie podeszłam. Moje koleżanki z klasy nie mają tego problemu. Nie wiem, co mam robić.
Gimnazjalistka
Marzenia
Od pewnego czasu jestem zakochana w starszym ode mnie chłopaku. Jesteśmy przyjaciółmi. Czy może to być zwykłe zauroczenie, o którym miałabym zapomnieć? Jak pokazać mu, że mi na nim zależy? Że chciałabym, żeby nasza znajomość się rozwinęła? Co zrobić, żeby nie palnąć żadnego głupstwa i swoim uczuciem nie zepsuć naszej relacji? Niedługo wybieramy się ze znajomymi, większą grupą, na krótką wycieczkę. Czy wykorzystać ten czas, na rozmowę o tym wszystkim, na działanie?
17-latka.
