wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 122 | WYNIKÓW
Po maratonie
"No więc stało się! Święto Zesłania Ducha Świętego przyniosło spełnienie marzeń! Jeszcze nie zdążyłam ogarnąć emocji, jeszcze nie wierzę... Ale wiem jedno! Warto codziennie podejmować wysiłek, by dążyć do
realizacji tego, co wydaje się po ludzku niemożliwe, warto przekraczać swoje granice. Warto stawiać sobie cele, warto od siebie wymagać, warto dzielić się pasją, warto robić WSPÓLNIE dobre rzeczy. Samemu ciężko
gdziekolwiek zajść.. Nie sposób wszystkim podziękować!" Taki post zamieściłam na portalu. Myślę, że nieważne jakie to konkretnie marzenia, ale każde takie, które jest dobre, czyni nas lepszym człowiekiem i jest zgodne z wolą Pana Boga. Czy Pan Bóg chciał tego w moim życiu? Wierzę, że tak!
Niepewność
Od niedawna mam chłopaka. Widzę, że mu bardzo zależy i że coś czuje. Zaczyna myśleć nawet o naszej wspólnej przyszłości. Jedyny problem jest taki, że ja nie wiem, czy czuję to samo, czy go kocham, czy po prostu jestem zauroczona, czy tylko potrzebuję się do kogoś przytulić, porozmawiać. Nie chcę go rozczarować, ale nie chcę robić nic wbrew sobie. Proszę o rade.
16- latka
Nie narzekać
. Przed nią piętrzył się nie tylko stos zmiętych chusteczek higienicznych, ale i większy stos podręczników i zeszytów. Podobno przed majowym weekendem nauczyciele wpadli wręcz w amok oceniania, podsumowań, sprawdzianów, kartkówek. Nie wiem, czy tak jest faktycznie, bo może przeziębienie ma wpływ na ocenę sytuacji przez Paulinę.
Warto wspólnie spiewać
Paulina zdała swięc bratu sprawozdanie z przeczytanego niedawno artykułu, z którego dowiedziała się, że wspólny śpiew niesie niesamowicie dużo korzyści. Stabilizuje psychikę, więc najlepiej jeśli natychmiast brat zacznie śpiewać i to w grupie. Dzięki głośnemu śpiewaniu wprowadza się więcej tlenu do krwioobiegu, łagodzi się stres i wyzwala hormony szczęścia.
Nie ma jak w lesie
Moja rodzina wyjechała gdzieś daleko, do jakiejś Chorwacji, cokolwiek to słowo znaczy. Nie zabierają mnie na wakacje, bo mam problem z dogadaniem się z innymi psami i czasami kłapnę ostrzegawczo zębami, gdy małe dzieci nadużywają mojej cierpliwości. No i w związku z tym zamieszkałem na pewien czas u babci i prababci. Owszem, jeść dają sporo, prababcia lubi się ze mną dzielić wszystkim, co ma talerzu. Moi Państwo surowo tego zakazują, ale prababcia nie musi nikogo słuchać. Fajnie ma.
