wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 8259 | WYNIKÓW
Zamieszanie
Bardzo podoba mi się rok starszy kolega. Najchętniej podeszłabym do niego w szkole, powiedziała, co czuję i wróciła na drugi dzień po odpowiedź. Wiem, że tak nie można. Ale jednocześnie kolega z klasy coraz natarczywiej pokazuje, że mu się podobam. Nie chcę go. Podobnie jak 2 lata młodszego kolegę, który już nawet prosił o chodzenie. Nic do niech nie czuję, ale nie potrafię odmawiać. Straszne zamieszanie.
13-latka
Ruszaj w drogę
Moja koleżanka namawia mnie na pieszą pielgrzymkę na Jasną Górę. Ona już była w zeszłym roku, będzie też jej rodzina. Ale ja się waham. Rodzice też nie są przekonani, czy to dobry pomysł. Ale zgodzą się, jeśli będę pewna, że chcę iść. Sama się boję, czy dam radę, czy towarzystwo będzie mi odpowiadało. To tylko 3 dni w drodze, ale ja jeszcze jej nie odpowiedziałam, a czas nagli.
15-latka
Nie ma ideałów
Byliśmy dobrymi przyjaciółmi i dobrze wspominam ten czas. Ale potem oboje chcieliśmy czegoś więcej i od tego momentu zaczęły się nieporozumienia. Wiem, że to dobry chłopak, ale drażnią mnie niektóre jego cechy. Nie okazuje mi czułości, jest dosyć szorstki w zachowaniu. Rozmawialiśmy o tym, ale chociaż przeprasza, to za parę dni jest to samo. Oboje uważamy, że łączy nas prawdziwe uczucie. Jednak zastanawiam się, czy nie lepiej wrócić do przyjaźni?
Jak pogodzić przyjaciół?
Stanowimy grupę kilku przyjaciół. Kolega zauroczył się w jednej z koleżanek i poprosił o chodzenie. Zgodziła się, ale na drugi dzień powiedziała, że się wycofuje, że jest za młoda, bo dopiero w V klasie i nie chce. On się obraził, nazwał kłamczuchą, namawia mnie, bym zerwała z nią kontakt. To samo ona- jest na niego zła, radzi, bym się od niego odsunęła. A ja lubię oboje i chcę im pomóc.
Szóstoklasistka
Miru Kirczuk
Jezus powiedział do tłumów: „Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie, jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo”. (Mk 4,26-34)
Ta i żadna inna
Zakochałem się na poważnie. Co prawda jestem głęboko wierzący, a ona nie chodzi do kościoła, ale trudno. Wyznałem jej uczucie, ona się zgodziła na chodzenie, ale bardzo szybko uznała, że to nie dla niej. Powiedziała, że to nie ma sensu, że ona nie chce jeszcze chłopaka. Ale ja nie odpuszczam, robię jej propozycje każdego dnia, wysyłam SMS-y i staram się jak mogę. Bo ja czuję, że jesteśmy dla siebie. Co jeszcze mogę zrobić?
14-latek
Niepotrzebne obawy
Miałam dobrego kolegę, ale zaczął mi się podobać, ja mu też. Wreszcie poprosił mnie o chodzenie. Miałam wiele wątpliwości, ale zgodziłam się. Od początku było źle, ciągle kłótnie, on się obrażał, mówił, że ja go chyba nie lubię, a mnie wszystko drażniło. Poprosiłam o kilka dni przerwy, on znowu obrażony. Nie chcę z nim chodzić, ale jak to rozwiązać? Tak bym chciała cofnąć czas. Strasznie cierpię z powodu tego, co się stało.
Zmartwiona
Dziwne rozstanie
Miałam chłopaka. Niby było dobrze, ale on taki humorzasty, raz szalony, to pełen pretensji. Jestem pierwsza w naszym kręgu, która miała chłopaka i podejrzewam, że niektóre dziewczyny bardzo to męczyło. Kiedyś szliśmy całą grupą, on rozmawiał z naszą wspólną koleżanką i nagle nastąpił między nami koniec. Od tego dnia nie odzywa się do mnie, ale też niczego nie wyjaśnił, nie zerwał. Podejrzewam, że ona coś na mnie nagadała. Jak to wyjaśnić?
14-latka
Nadwrażliwość
Jestem strasznie wrażliwa na to, co się dzieje, jak inni reagują na moje czyny i słowa. Strasznie znoszę to co mi ktoś powie, czasami załamuję się totalnie. Trudno mi znieść krytykę. Mam problemy na punkcie dźwięków i pisków wokół mnie. Czasami nie potrafię zrobić niczego przez cały dzień jak coś mnie dręczy, nawet drobiazg. Mam dość siebie i tego, że taka jestem. Kiedy mam dużo lekcj,i potrafię siedzieć, płakać i nie zrobić nic.
Załamana
