Przyjaźń
-
Oskarżenie
Moja przyjaciółka obwinia mnie, że wygadałam jej sprawę z chłopakiem. Ja tłumaczę jej na spokojnie, że to nie ja i że mówiła to też innym koleżankom, więc to może one. Ale ona mi nie wierzy i się obraziła. Chciałam jej to jeszcze raz powiedzieć, wytłumaczyć, ale ona nie chce mnie słuchać. Nie wiem co zrobić! Pomoże mi Pani? Zmartwiona
-
Dwoje chęnych
Zauroczyłem się w koleżance, nasz kontakt od ostatniego roku zaczął być coraz gorszy kłótnie itp. Gdy jej wyznałam to zauroczenie, ona mnie jeszcze bardziej znienawidziła. A ja chciałbym się z nią tylko przyjaźnić. Co mam zrobić? 12-latek
-
Przyjaźń nie może być zaborcza
Na jednym z portali poznałam pewną dziewczynę. Szybko połączyła nas przyjaźń. Niestety, mieszka ona na drugim końcu Polski. Próbowałam zaproponować spotkanie, jednak jej mama jest przeciwna naszej znajomości. Zabrania jej kontaktować się ze mną, a ja odchodzę od zmysłów. Nasz kontakt się urywa, ale ja nie chcę kończyć tej przyjaźni! Ona jest moją jedyną przyjaciółką. Wśród rówieśników nie znajdę żadnej bratniej duszy. Płaczę w szkole, przez co nie potrafię się skoncentrować na lekcjach. Co mam zrobić? 14-latka
-
Natrętne zachowanie
W pobliżu mieszka pewien chłopak. Jest mniej więcej w moim wieku, może rok młodszy. Na ogół widuję go w kościele. Zastanawia mnie jego zachowanie- chciałabym mieć dobre relacje z sąsiadami, zwłaszcza, że obok nas mieszkają sami starsi. Gdy idę do kościoła, on idzie za mną. W kościele zawsze siada za mną, a jak nie ma miejsca, to staje obok. Gdy idę do Komunii, on wpycha się przed ludzi, aby być zaraz za mną i ciągle czuję jego wzrok na sobie. Najgorsza jest rutynowość i powtarzalność. Kiedy próbowałam go zagadać, z przerażeniem mi odpowiada i od razu ucieka, jakby się czegoś bał, przy tym się ciągle plącząc i jąkając. Nie wiem, czy próbować z nim nawiązać koleżeńskie relacje, czy nie, ale to śledzenie mnie przez niego zaczyna być irytujące. Gimnazjalistka
-
Drogi prezent
Przyjaciel ma za miesiąc urodziny, ale chciałam się go zapytać wcześniej, co by chciał ode mnie dostać. Niestety, zażyczył sobie prezent za ponad 100zł, a ja takiej sumy nie posiadam. Co mam zrobić? Boję się, że jak sama coś wymyślę i nie trafię w prezent, to będzie zawiedziony, albo jak nie kupię mu tego, co sobie zażyczył, reakcja będzie taka sama. 13-latka
-
Pomóc nadwrażliwej
Koleżanka z zajęć dodatkowych ma problemy w szkole: płacze, a dziewczyny z jej klasy uznają, że to na pokaz. Ona jest po prostu wrażliwa. Ciągle ją obgadują i kłamią na jej temat. Mówią, że wszystko jest jej winą. Okłamują jej jedyną przyjaciółkę. Gdy płacze na zajęciach dodatkowych, przytulam i pocieszam ją. Chcę jej pomóc, ale nie wiem jak. Kilka tygodni temu z rozpaczy się nawet pocięła. Jak jej pomóc? 11- letnia koleżanka
-
Zaprzyjaźnić się z kolegami
Ostatnio czuję wewnętrzną potrzebę posiadania prawdziwego przyjaciela. Od początku gimnazjum koleguję się z dziewczyną, która ostatnio znalazła inne towarzystwo, które mi nie odpowiada. Czuję, że nie jest mi wystarczająco bliska i że ta przyjaźń nie była zbyt mocna. W ogóle ciężko jest mi dogadać się z dziewczynami. Nie rozumiem tematów ich rozmów. Wolę towarzystwo chłopaków, choć jest ono dla mnie nieco krępujące. Jestem osobą nieśmiałą i bardzo przejmuję się opinią innych. Nie wiem jak postąpić. 16-latka
-
Zmiana relacji
Znam się z chłopakiem już 8 lat. Najlepszy przyjaciel od serca. Od ok. 7 miesięcy zauważyłam, że on mi się podoba. Nie wiem, czy stawiać naszą przyjaźń na próbę i wyznać mu moje uczucia, czy nic nie mówić i ciągle mieć dylemat. Wątpię, że to minie, bo po każdym spotkaniu z nim czuję, że on odwzajemnia moje uczucia, ale już sama nie wiem... 14-latka
-
Upominanie
Zmieniłam swoje postępowanie. Jednak moja przyjaciółka nie. Kiedy zwróciłam jej uwagę, że nie powinna przeklinać, śmiać się z nauczycieli, z osób niepełnosprawnych, powiedziała, że się poprawi, ale nie zrobiła tego. Teraz kiedy jej o tym przypominam, denerwuje się i obie się obrażamy. Nie wiem co mam zrobić... Zmartwiona 14-latka
-
Ciesz się tym, co masz
Miałam dobrego przyjaciela, który po latach stał się moim chłopakiem. Chyba na zawsze już będziemy razem, bo doskonale się rozumiemy, pomagamy sobie. Moim problemem jest brak przyjaciółek. Owszem przychodzą do mnie do swoimi kłopotami, każdej wysłucham, doradzę, ale to nie jest prawdziwa przyjaźń. One myślą o sobie, ja je nie interesuję. Chłopak mnie wspiera, ale on nie ma takich problemów, posiada dobrych kolegów. Zresztą, to inne relacje. 17-latka
