wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 199 | WYNIKÓW
Negatywna ocena siebie
Kończy się 1 klasa gimnazjum, a ja nie jestem z siebie zadowolona. Nieśmiałość mnie zjada, szczególnie ta wobec chłopaków. Przez całe 10 miesięcy nie odezwałam się do żadnego z nich. Tym bardziej, że jeszcze jesienią jeden się śmiał ze mnie, że jestem taka cicha i nic nie mówię. Zazdroszczę śmiałym osobom.
14-latka
Bezmyślne naśladowanie
Koleżanka ślepo mnie we wszystkim naśladuje. Cokolwiek robię, kupuję, mówię, że lubię, to ona też. A kiedy jej zwracam na to uwagę, twierdzi, że wcale tak nie jest. Wczoraj przyniosłam szkicownik, w którym rysuję projekty strojów. Dzisiaj przyszła z dokładnie tym samym szkicownikiem i mówi, że to przypadek. Strasznie mnie to denerwuje.
11-latka
Wahania
Słuchałam rekolekcji o powołaniu. Uspokoiły mnie. Ale potem wysłuchałam świadectwa pewnego księdza . Mówił, że od zawsze czuł powołanie do bycia osobą konsekrowana, tylko na wiele sposobów próbował to zagłuszyć i wmówić sobie, że to nieprawda. Tutaj właśnie zaczynam się martwić. Od zawsze czuję, że powinnam być siostra zakonną i boję się, że w moim przypadku jest tak samo. Chcę działać zgodnie z wolą Boga. Wiem, że wtedy będę szczęśliwa. Mimo to jednak boję się i nie chcę , żeby moim powołaniem było bycie osobą konsekrowana. Moje myśli mnie rozrywają. Nie wiem, co mnie czeka. Nie umiem nie myśleć i nie czekać na chłopaka, a z drugiej strony nie chcę tego robić. Wiem, że Bóg nie chce nic na siłę i chce mojego dobra. Wiem, że moje odczucia, to nie jest dowód, że Bóg ma taki plan. Ja nic nie wiem.
Zagubiona Gimnazjalistka
Tak nie można
Tego chłopaka znałam od dzieciństwa. Postanowiliśmy spróbować z chodzeniem, chociaż dzieli nas sporo kilometrów. Do tego każde z nas ma sporo ciężkich zajęć dodatkowych. Mimo tego staraliśmy się jak najczęściej spotykać. Gdy to było niemożliwe, urządzałam awantury, sprawiałam mu przykrość, bo przecież się starał. Nie wytrzymał, zerwał i proponował powrót do przyjaźni. Wtedy zrozumiałam, jak bardzo mi na nim zależy, lecz dalej się awanturowałam, oskarżałam. Zablokowaliśmy w końcu siebie, ale źle się z tym czuję, tęsknię.
Licealistka
Męczący rówieśnicy
Przez pewien czas często spoglądał na mnie kolega z równoległej klasy. Uśmiechaliśmy się do siebie, on mówił mi cześć, to było takie miłe. Czułam, że chciałby ze mną porozmawiać. Niestety, jego kolega to zauważył, zaczęły się głupie żarty, że zakochana para, coraz bardziej wulgarne docinki. Najgorzej było na dyskotece, więc on nawet ze mną nie zatańczył. Już nie ma uśmiechów, on też za mną głupio woła.
Szóstoklasistka
Najnowsze w serwisie
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
- Boże Narodzenie na mapie
- Gdyby Matka Boża powiedziała "nie"
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
- 29 grudnia Święto Świętej Rodziny – Jezusa, Maryi i Józefa
Najpopularniejsze
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
- Boże Narodzenie na mapie
- Jestem gotowy na przyjście Pana
- Książka "O Katarzynie i Cudownym Medaliku"
- Zapraszamy do lektury świątecznego numeru
- Wielka góralska rodzina
- Świąteczna akcja "TAKnieWIELE"
- Święty od prezentów
- Sandomierz miasto położone na 7 wzgórzach
- Bombowa wiadomość
