wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 8399 | WYNIKÓW
Nie chcę klasowej Wigilii
Nie mam ochoty iść na klasową Wigilię. W tamtym roku było bardzo fajnie, ale im więcej myślę o piątku, tym mniej chcę pójść. Denerwuje mnie, że cały rok się nie znosimy i nagle jest wszystko super fajnie. Mam wrażenie, że nawet wtedy wszyscy są fałszywi. Nie uznaję czegoś takiego jak dzielenie się opłatkiem, w mojej rodzinie tego nie ma. Nie rozumiem, dlaczego koleżanki namawiają, abym przyszła, przecież to zwykłe spotkanie.
Nastolatka
Opuścić "samotną wyspę"
Ja też kiedyś byłam taką "samotną wyspą" przez długi czas. Decyzja o aktywnym udziale w życiu duszpasterstwa była jedną z tych najlepszych w moim życiu. Podczas pierwszego roku życia w Krakowie pojawiałam się tam tylko okazjonalnie, też byłam "samotną wyspą", ale od dwóch lat, a szczególnie od tego roku się bardziej zaangażowałam. Kiedy daje się innym coś z siebie, otrzymuje się kilka razy tyle. Naprawdę! Tak to działa!
Studentka
Poszerzać krąg
Jesteśmy nierozłączne szczególnie w ciągu roku szkolnego. Ona oprócz mnie ma jeszcze jedną przyjaciółkę z innej miejscowości. Ja mam tylko ją. Zaczynają się wakacje i one będą się coraz częściej spotykały beze mnie tak jak rok temu. Jeździły po galeriach, do kina albo spały u siebie i boję się że moja przyjaciółka mnie zostawi i przez całe wakacje będę sama, a bardzo mi na niej zależy.
15- latka
Cały w grach
Na portalu internetowym poznałam bardzo wartościowego chłopaka. Świetnie się dogadywaliśmy i nadal dogadujemy. Szybko się też spotkaliśmy. Martwi mnie tylko to, że on chwilowo nic nie robi. Planuje powrót na studia, ale czy te plany zrealizuje? Obiecał mi to. Drugi problem, że on całe dnie spędza przed monitorem, grając chyba nałogowo w różne gry. Nasza znajomość trwa już rok, ale też rok on gra i pisze ze mną, więcej nic.
Licealistka
Wielkie porządki
Zmiany, które planuję w swoim życiu w tym roku zaczęłam od wielkich porządków w pokoju. Ale w tym roku to nie tylko układanie, ale przede wszystkim wyrzucanie. Stare zeszyty, do których i tak nigdy nie zajrzę, niepotrzebne podręczniki, mnóstwo drobiazgów. Spakowałam nawet moje pluszaki, niepotrzebne od dawna zabawki i cieszę się, bo zyskuję coraz więcej przestrzeni, powietrza, robi się w moim pokoju przejrzyście. Teraz czas na zdrowe żywienie.
Licealistka
Na spotkanie z Wielkim Gościem
Pamiętam dobrze moje pierwsze spotkanie z Janem Pawłem II. Było to w roku 1979, a więc 27 lat temu. Dla wielu z Was to prawie wieczność. Chodziłam wtedy do liceum. Było to w pierwszych dniach czerwca, kończył się rok szkolny. Przeważnie każdy myślał o ocenach, o świadectwie, aż tu jedna z koleżanek zaczęła przekonywać, że koniecznie powinniśmy spotkać się z Papieżem, że to ważne. I przekonała nas. Właściwie, dlaczego nie?
