wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 8431 | WYNIKÓW
Przemyślenia
Dlaczego, jak się zakochasz, to tak trudno przestać? W szkole go widzę codziennie, na jego widok mam uśmiech na twarzy i czuję się taka szczęśliwa? On daje mi powód, żeby wstawać i biec do szkoły. Życie jest piękne, ale czasami Pan Bóg nas zawodzi. Kocham szkołę, gdzie się zakochujemy, poznajemy przyjaciół, uczymy się życia w grupie. Gdy myślę o pożegnaniu ze szkołą i ludźmi, płaczę. Tutaj zrozumiałam, że najważniejsza jest miłość, Przyjaźń, marzenia..
Nuda
Nudzę się. Oprócz chodzenia do szkoły i prześlizgiwania przez lekcje, nic nie robię. Staram się niczego nie nauczyć, tylko zdobyć oceny. Nie mam pasji, hobby, po powrocie ze szkoły siedzę przed komputerem lub TV. Czuję, że to jest źle, że zapłacę kiedyś za moje lenistwo, ale nie wiem, co robić, jak planować? Nic mnie nie ciekawi, wszystko wydaje mi się nudne.
Gimnazjalistka
Czy Pan Bóg o mnie zapomniał?
Zakochałam sie w chłopaku, przez jakiś czas byliśmy razem, a on teraz mnie olewa, bardzo mnie to boli. Do tego napisałam za dużo sms-ów, boję się reakcji taty. No i niedługo będzie wywiadówka w szkole, a ja trochę zaniedbałam przez jakiś czas szkołę i mama dopiero się o tym dowie. Jest już bardzo ciężko. Gdy się modlę, zawsze proszę o to, żeby w końcu było dobrze, ale jest bez zmian. Skoro jest tak dużo ludzi na świecie, to może o mnie Bóg przez przypadek zapomniał i dlatego jest tak źle?
Nastolatka
Nie znają Boga...
W mojej klasie prawie wszyscy chodzą na religię, mówią różne mądre rzeczy, kiedy katechetka o coś zapyta, ale na tym się kończy. Może oprócz dwóch dziewczyn, nikt nie bierze Boga na serio. Po prostu nikt im nigdy nie pokazał, jak wywalone w kosmos może być życie chrześcijanina. I to nie jest wcale ich wina. Lubię ich i oni mnie, ale oni piją i palą (nie tylko papierosy), a ja nie, i jednocześnie wszyscy doskonale wiedzą, że nie ma takiej opcji, żeby mnie do tego namówili. Podczas przypadkowego spaceru przegadałem sporo czasu z klasową koleżanką, którą razi klasowe pijaństwo i palenie, ale ona ma zakodowane, że Bóg to średniowieczne zabobony i że to jest jedna wielka lipa i rozumiem ją, bo nie wszyscy mieli tyle farta w życiu, żeby trafić między ludzi, którzy im pokażą wiarę. Ciężko z nią w ogóle rozmawiać o Bogu - no taki ma już charakter, po prostu uważa to za bzdury. Ale chciałbym jakoś pokazać jej, że się myli w kwestii wiary, że Bóg jest life-changing i że jest nie-potrafię-znaleźć-takiego-określenia-bo-jest-za-fajny. Tylko jak z nią pogadać, skoro zawsze siedzi z koleżanką?
Licealista
