"Wejść" w grupę

Od czasu wielkiej afery nie rozmawiam z nikim w klasie, ale chcę to zmienić. Wrócę po chorobie i nie wiem, czy sama zacząć rozmowy, czy włączyć się do nich. Boję się tego, nie wiem, jak to zrobić. Niepewna

Nienawidzę siebie

Nienawidzę siebie. Chciałabym mieć przyjaciółkę albo chłopaka, który by mnie rozumiał, kochał. Uważam, że jestem brzydka, chociaż wszyscy mi mówią że jestem ładna i zgrabna. Podoba mi się kilku chłopaków, ale nie chcę do nich zagadać, tylko czekam na ich ruch. Mam nawet dużo koleżanek i dużo z nimi czasu spędzam, ale wiem, że one wolą moją siostrę. Wszystko jest beznadziejne. Nastolatka

Światowy Dzień Serca

sobota, 30 lipca, 2016

Koniec ze smutkami

Zrozumiałam, że chciałam leczyć samotność obecnością ludzi. A wewnątrz i tak pozostaje pustka, bo nie ufam sobie, bo mam się za nic! To był mój największy problem: jedyną osobą, która mnie ograniczała i nie dała mi nigdy szansy, byłam ja sama. Zrozumiałam, że ode mnie zależy to, jak ułoży się moje życie. Jeżeli moje myśli będą piękne, jeśli będę właśnie tak postrzegała rzeczywistość, taka ona będzie. A wiem na pewno, że chcę żyć pięknie!! Chcę żyć z honorem, z pięknem, budzić się i dziękować, że żyję, że jest kolejny poranek, bo jest to cud każdego kolejnego dnia, tygodnia, miesiąca, roku!

Jaka jestem?

Sama nie wiem. To dobra i wspaniała, a za chwilę… Chyba jestem do niczego…

Dariusz Kamys

XXX Niedziela Zwykła. „Co chcesz, abym ci uczynił?”. Powiedział Mu niewidomy: „Rabbuni, żebym przejrzał”. Jezus mu rzekł: „Idź, twoja wiara cię uzdrowiła”. Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą. Mk 10, 46–52

Superbohaterowie

Kosmate pająki na drucianych nogach, kosmici lądujący na tarce do jarzyn i Ciastek w głównej roli kuchennej rewolucji, czyli filmy, jakich nie zobaczycie w kinie.

Bliskość

Spotykamy się z licealistą, gadamy, ale on się kocha w innej. Lecz mnie przytula, obejmuje. Zapytałam, czy to w porządku. A on, że tak można. Nie przyznałam się, co czuję, bo on powiedział wprost, że nic do mnie nie czuje... Gimnazjalistka

Dymiące dusze

Drogi Mędrcze Dyżurny! Kilku moich kolegów, którym ufałem, wpadło w nałóg tytoniowy. Było mi z tego powodu bardzo przykro, ponieważ myślałem, że ich znam i mam do czynienia z dojrzałymi ludźmi. Starałem się im pomóc.