Koniec ze smutkami

Zrozumiałam, że muszę marzyć, marzyć odpowiedzialnie, wierzyć, że to, czego pragnę, ma jak największą szansę na ziszczenie. Mam dość rzeczy, wykreowanych w mojej własnej głowie, które unieszczęśliwiały mnie tak doskonale, że ciągle byłam smutna i negatywnie nastawiona do wszystkiego,  Wiem, że muszę się na nowo uczyć wielu rzeczy, przede wszystkim kontaktów z ludźmi; bo taka jest prawda, że uzależniam się od przyjaciół, a kiedy np. zdawkowo odpiszą mi na wiadomość, albo nie przytakują na moje pomysły, wyobrażam sobie, że coś jest nie tak, że pewnie już się obrazili, że coś musiałam zrobić nie tak.. A tymczasem, zauważyłam, że zaczynam ich traktować w sposób, jaki robię to z sobą- podejrzewam o najgorsze!

Zadaj pytanie:

korepetycje@malygosc.pl