wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 5095 | WYNIKÓW
Nieśmiałość, która przeszkadza
Jestem bardzo nieśmiała. Analizuję każde swoje słowo, 100 razy zastanawiam się, czy coś powiedzieć, aż w końcu jest już za późno, żeby to wtrącić. Próbuję coś z tym robić, ale mi nie wychodzi i tylko się zniechęcam. Często mam wrażenie, że ludzie źle mnie odbierają, bo mogę sprawiać wrażenie zarozumiałej, wyniosłej. A ja po prostu się stresuję. Nawet jak idę ulicą czy szkolnym korytarzem, to mam wrażenie, że plączą mi się nogi, że poruszam się nienaturalnie. Nie umiem tańczyć na dyskotekach czy weselach. Gdy z kimś rozmawiam, nie potrafię patrzeć tej osobie w oczy. Na lekcjach rzadko się zgłaszam, kiedy odpowiadam, to cicho i niepewnie. Denerwuje mnie czerwienienie się. Cały czas boję się, że powiem coś głupiego. A raczej boję się, że nie wiem czegoś, co jest oczywiste i przez to się ośmieszę. Stresuję się nawet głupim wyjściem do sklepu, załatwieniem błahej sprawy u znajomej mamy, itp.
14-latka
Niepotrzebne zwierzenia
Spodobała mi się koleżanka z równoległej klasy. Nie znam jej zbyt dobrze, ale nawiązałem kontakt internetowy. Zauroczyłem się mocno. Rozmawialiśmy wieczorami na f-b. Byłem szczery, opowiadałem o sobie, o swoich marzeniach, odczuciach, przemyśleniach. Nagle okazało się, że wiele jej koleżanek zna moje słowa, że śmieją się ze mnie. Było mi głupio. Ale nadal o niej myślę, chciałbym, aby została kiedyś moją dziewczyną. Jak naprawić mój błąd?
Gimnazjalista
Milczę zachwycony
Nie rozumiem, dlaczego podoba mi się tyle dziewczyn. Jednego dnia przyglądam się jednej z koleżanek i jestem nią oczarowany, wpatruję się, marzę, by z nią pogadać. Niestety, blokada nieśmiałości mnie hamuje. Ale następnego dnia inna koleżanka mnie zachwyca. Jednocześnie ta pierwsza nadal wydaje mi się śliczna i mądra. Niektórzy koledzy są śmiali, kilku nawet chodzi z dziewczynami, a ja tylko przyglądam się, zachwycam i wstydzę się odezwać. Czy to normalne?
14-latek
Wymiana spojrzeń
Kiedy na niego chwilę patrzę, on wtedy patrzy na mnie. Dochodzi do nieśmiałej wymiany krótkich spojrzeń. Zbliżyłam się do nowych koleżanek, on też z nimi rozmawia, ale gdy ja z nimi stoję, on nie podchodzi. Nie jestem zbyt pewna siebie. Nie wiem, czy mu się podobam. . Co Pani o tym sądzi?
Gimnazjalistka
Najnowsze w serwisie
- Módlmy się za tych, którzy nam pomagają
- Siostra Faustyna – zakochana po uszy
- Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci
- Co znaczą słowa: "biada"?
- Nieść Chrystusa innym
- Wspomnienie aniołów stróżów
- Chcą być blisko Jezusa
- Moim powołaniem jest miłość
- Zemsta jest czymś, co nie podoba się Panu Bogu
- Bóg widzi wszystkie twoje dobre uczynki
Najpopularniejsze
- Siostra Faustyna – zakochana po uszy
- Módlmy się za tych, którzy nam pomagają
- Już jest blisko!
- Październikowy numer "Małego Gościa"
- U Polski bram trzymamy straż
- „Niech żyje król! Koronacje Sasów na Wawelu”
- Gdzie jest twoja rybka?
- Moim powołaniem jest miłość
- Jak skutecznie się uczyć?
- Znamy hasło i logo ŚDM 2027
