wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 5852 | WYNIKÓW
Raczej z mamą
Nie rozmawiam w zasadzie z nikim, tylko z jedną przyjaciółką. Oprócz niej to czas spędzam z mamą. Jest mi żal, gdy widuję w sklepach roześmiane dziewczyny. Ja chodzę raczej z mamą. Wiem, że jest głupie, ale co mam zrobić? Jestem chyba nieciekawa, nie mam tematów do rozmów, boję się ciszy w rozmowach. A chłopaka to na pewno nie będę nigdy miała.
Licealistka
Źle ulokowane uczucie
Jestem jedną z najlepszych uczennic w klasie. Niestety, zauroczyłam się w najgorszym uczniu, do tego drugorocznym! To źle ulokowane uczucie nie chce przejść. On na mnie nawet nie spojrzy, pewnie uważa za kujona. On się nie uczy, jest wulgarny, odzywa się chamsko do nauczycieli. No i co ja mam robić, jak mu powiedzieć, że się w nim zakochałam?
13-latka
Dziwne zależności
Przyjaźniłam się z pewnym chłopakiem dosyć długo. Bardzo się lubiliśmy. Nagle miałam wrażenie, że czuję coś więcej, że jestem zakochana. On też, bo nawet SMS-em wyznał uczucie. Potem ja powiedziałam mu, że się zakochałam. Był zmieszany, coś tam bąknął i skończyły się rozmowy, unika mnie. Taka sytuacja trwa do dzisiaj. Ale oto moje zauroczenie przeszło bez śladu, a ja zauważyłam dziwną zależność. Gdy się o kogoś staramy, jest ciekawie, ale gdy on coś wyznaje, to zauroczenie pryska jak bańka. Czy mam mu powiedzieć, by się już mnie nie obawiał, bo uczucie wyparowało?
13-latka
Kiepski żart, duży kłopot
Razem koleżanką wysłałam w żartach SMS- a do mojego dorosłego kuzyna. Napisałam, że go kocham, chcę się z nim umówić na randkę i że musi zerwać ze swoją dziewczyną. podszyłam się pod jego koleżankę. Niestety, domyślił się, że to ja i zrobił niezłą awanturę. Ciągle jest wściekły, a niedługo moja mama się z nim spotyka i nie wiem co zrobić. Przecież nie mogę go unikać przez całe życie...
12-latka
Argumenty dla rodziny
Kończy się drugi rok w gimnazjum, a ja mogę nie mieć paska. Bardzo solidnie w tym roku pracowałam, ale już się ukształtowały moje zainteresowania, uwielbiam biologię, chemię, nawet fizykę. Lecz nad historią zasypiam, nie wchodzi do głowy i zawaliłam kilka sprawdzianów. Grozi mi trója. Moje wypracowania w polskiego też nie są wybitne. Chyba lepiej, jeśli już przygotuję rodzinę na to, że paska nie będzie. Co im powiedzieć?
Gimnazjalistka
Problemy się rozwiązuje
Zawsze człowiek będzie miał jakieś tam problemy i przed tym się nie ucieknie. Problemy zresztą nie są do uciekania tylko do rozwiązywania, więc... do dzieła! Dziś czytałam artykuł na temat depresji, który troszkę mi pomógł wyrwać się z marazmu i silniej stanąć na nogach. Pomyślałam, że ja nie jestem osobą, która chciałaby się poddawać na dłuższą metę apatii i przygnębieniu, a chyba sobie na to niekiedy - nawet bezwiednie - pozwalam. Basta. OK - czasem można powiedzieć - "coś jest nie tak", "martwię się".
Czasami nawet można to powiedzieć kilka razy. I jakoś z tym żyć! Bo to zdrowo.
Studentka
Koniec ze smutkami
Zrozumiałam, że chciałam leczyć samotność obecnością ludzi. A wewnątrz i tak pozostaje pustka, bo nie ufam sobie, bo mam się za nic! To był mój największy problem: jedyną osobą, która mnie ograniczała i nie dała mi nigdy szansy, byłam ja sama. Zrozumiałam, że ode mnie zależy to, jak ułoży się moje życie. Jeżeli moje myśli będą piękne, jeśli będę właśnie tak postrzegała rzeczywistość, taka ona będzie. A wiem na pewno, że chcę żyć pięknie!! Chcę żyć z honorem, z pięknem, budzić się i dziękować, że żyję, że jest kolejny poranek, bo jest to cud każdego kolejnego dnia, tygodnia, miesiąca, roku!
