wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 4779 | WYNIKÓW
Co minęło, nie wróci
Bardzo się ostatnio zmieniłam, nawet trener powiedział, że stałam się poważniejsza. Kiedyś szalałam z koleżanką. Teraz rzadziej się spotykamy, nie organizujemy żadnych akcji, ona nie proponuje wspólnego wyjścia, ma nową koleżankę. Chciałabym, aby wróciły dawne czasy, gdy byłam szalona i beztroska.
Gimnazjalistka
Koniec z pobłażaniem
Kolega od dawna uważa się za mojego chłopaka, chociaż ja nie wyraziłam zgody. Kontroluje mnie, potrafi nawet wejść za mną do toalety, by sprawdzić, czy nie rozmawiam tam z koleżankami. Na trudnych przedmiotach siada koło mnie i bezczelnie wszystko ściąga, uważa, ze mam obowiązek dawać mu wszystko. Mam tego dosyć, nie mam prawa do prywatności, do samodzielności.
12-latka
Wulgarni koledzy
W naszej klasie chłopcy są makabryczni. Bardzo wulgarnie wyrażają się na temat naszego wyglądu. Nie można tego słuchać. Jakby tego było mało, to ostatnio zaczęli klepać nas w pupy i obrzydliwie to komentować, stawiają ordynarne pytania. Krępujemy się zgłosić to wychowawcy, więc oni czują się bezkarni.
Dziewczyny z klasy szóstej
Ucieczka nie ma sensu
Coraz bardziej i coraz częściej kłócę się z mamą Obie wypowiadamy bardzo ostre słowa. To boli. Czuję, że już nie jestem kochana. Myślę o tym, by uciec, by uwolnić mamę, bo ma mnie pewnie dość. Dzisiaj już podniosła na mnie rękę, chociaż jeszcze nie uderzyła. Nie jest moją mamą biologiczną, może nasz wspólny czas się skończył?
Wyk ończona
Czasami trzeba się wyżalić
Mam żal do moich rodziców, który nie mają ani czasu, ani nerwów i cierpliwości, aby mnie wysłuchać. Gdy chcę opowiedzieć coś o sobie, machają ręką, twierdzą, że prawdziwe problemy dopiero przede mną i mam się nie przejmować. Uważają, że mam się skupić tylko na nauce. Uczę się dużo, mam dobre oceny, ale mama skupia się tylko na nielicznych czwórkach i wtedy zaraz padają ostre słowa krytyki. Jak wpłynąć ma moich rodziców?
Gimnazjalistka
Zwrócić na siebie jego uwagę
Zauroczyłam się w koledze. Ale on nie zwraca na mnie uwagi. Nie dziwę się, bo niczego nie ujawniam. Bardzo mnie to meczy, sporo płaczę i przez to chyba rozumiem, że w miłości jest też cierpienie. Bardzo bym chciała nawiązać z nim kontakt, ale żeby nie było to na siłę, nie z mojej inicjatywy.
13-latka
