wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 606 | WYNIKÓW
Nie potrzebuję konta na portalach
Bardzo wcześnie zaczęliśmy być ,,nowoczesną, '' klasa. Każdy miał już konto na wszelkich portalach. Ja nadal nie mam i nie chcę. Dobrze jest mi z tym. Ale mojej klasie to przeszkadza. Tłumaczę, że nie chcę, a oni się śmieją, robią takie miny jakby się nade mną litowali i mówią, że to szkoda. Czemu teraz liczą się telefony, konta internetowe.? Po to Pan Jezus tyle cierpiał, żeby jak się zapytać choćby dziewczyny która ma 12-13 lat co to Kościół, a ona odpowiada czy to jakaś aplikacja na telefon? Jestem katoliczką, chodzę do kościoła i codziennie się modlę, aby świat zrobił się normalny!. Dlaczego jak się nie jest niewolnikiem sieci, wszyscy mówią, że jest się dziwnym ?
Inna
Zmień podejście
W czasie wycieczki, wychodząc z pokoju, usłyszałam wiwaty koleżanek, że wyszłam i wulgarny komentarz kolegi. Sądząc, że nie słyszę, powiedzieli, co o mnie myślą - sama parę razy w życiu zrobiłam coś podobnego. Od tamtej pory zaczęłam się wycofywać, chować, bać ludzi i rozmowy z nimi. Boję się odrzucenia. Boję się zbliżyć do kogokolwiek, śmielej się zachować, odmówić pomocy, wyrazić swoje zdanie, gdy mam inny pogląd, być szczera, zrobić cokolwiek, czego nie robią inni. Teraz jednak chcę zbliżyć się do dwóch koleżanek, ale jednocześnie boję się tego.
Gimnazjalistka
Wejdź na szczyt
Nie mam na nic ochoty, często i długo płacze, kłócę się jeszcze z rodzicami itd. Uświadomiłam sobie, że większość moich znajomych ma przyjaciół i kumpli, którym może się zwierzyć, pójść z nimi na imprezę, nocować w ich domu, po prostu dobrze się bawić. Dwie nieudane przyjaźnie jakoś się na mnie "odbiły". Czasami jestem w sobie zamknięta, nie umiem się otworzyć przed ludźmi, stresuje się, boje się, że ktoś znowu mnie zrani, wystawi, zostawi. Nie mam żadnego kumpla, z którym mogłabym gdzieś wyjść, porozmawiać. Przecież wcale nie musi mi sie podobać ani ja jemu.
Licealistka,
Jak być dalej sobą?
Przyjaźniłyśmy się i dobrze rozumiałyśmy. Niestety, od jakiegoś czasu się nie dogadujemy. Przyjaciółka wpadła w złe, moim zdaniem towarzystwo, nie da się z nią pogadać, widzę, że się ze mną nudzi, nie ma dla mnie czasu, najchętniej zerwałaby kontakt, stawia różne warunki. Mam dosyć ich zboczonych rozmów, komentarzy. Kiedyś śmiałyśmy się z koleżanek, które siedziały na f-b, wpisywały zboczone komentarze, a teraz ona jest taka sama. Czuję się gorsza. Może powinnam być taka jak one?
Gimnazjalistka
Rodzinny obiekt drwin
W rodzinie ciągle się ze mnie śmieją. Jako dziewczynka byłam zakręcona i bardzo dziecinna, próbowałam zwracać na siebie uwagę, ale te czasy dawno minęły. Zawsze na rodzinnych spotkaniach jestem obiektem drwin. Jest mi przykro. Mama powiedziała, żebym nie wydziwiała, że sama jestem sobie winna. Czasami śmieję się sama z siebie albo odwzajemniam niemiłe komentarze. Jestem na skraju załamania. Nie lubię mojej rodziny, bo nawet nie czuję, że jestem z nimi spokrewniona, ponieważ zawsze byłam traktowana jak wyrzutek i niechciana w towarzystwie.
14 latka
