wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 16405 | WYNIKÓW
Jedyne wyjście
Odkąd pamiętam, moi rodzice nie żyli ze sobą w zgodzie. Ja ciągle się bałam, że za chwilę będzie awantura. Wylądowałam w szpitalu, w którym poczułam się wreszcie bezpiecznie. MNie chciałam wracać do domu, w którym panowała przemoc fizyczna i psychiczna. Nabawiłam się nerwicy natręctw. Myślałam, że jeśli zrobię coś po kilka razy, to rodzice nie będą się kłócić. Mam wrażenie, że Bóg jest przeciwko mnie, że chciał mnie na to skazać w imię zasady, iż "rozwody są złe". Czy to był grzech, jeśli chodziło o moje i mamy dobro?
Pytałam księdza. Odpowiedział, że są takie sytuacje, gdy trzeba odejść, i że jeżeli ma się na względzie drugą osobę, wtedy jest to ofiara i nie grzech.
Skołowana
Nieobecność na balu
Odbywał się u nas bal gimnazjalny i wszyscy byli nim bardzo przejęci i nie dopuszczali myśli, że ktoś mógłby nie przyjść. A ja nie poszłam, bo za dwa dni miałam egzaminy do liceum z międzynarodową maturą. Gdy nadeszła godzina balu, zaczęły się telefony, namawianie, by przyjść chociaż na godzinkę. A ja mówiłam przyjaciółce, że raczej nie przyjdę, lecz ona na to, że ten jeden wieczór mnie nie zbawi. Nie jest to jedyny moment, że spotykam się z oburzeniem, że nie jestem tam, gdzie oni są, że nie robię czegoś, co oni robią. Może jestem dziwna, że bardziej zależy mi na dobrej szkole niż na balu. Aż mi się nie chce iść do szkoły i tłumaczyć.
Gimnazjalistka
Odpuść
Jestem zauroczona w chłopaku młodszym o 2 lata. Znamy się od podstawówki. Teraz i wtedy nie mówił mi ,,cześć ". Staram się być zawsze w jego pobliżu na przerwach, czasem zapytam, gdzie jest moja siostra, kiedy kończy lekcje. Chcę dodać mu pewności. Ostatnio zauważyłam, że chyba mnie unika, gdy do niego mówię, nie patrzy się mi w oczy. Boję się, że to wszystko go irytuje i nie jest mną zainteresowany. Obawiam się też, że różnica wieku jest jednak duża. Czasem myślę, że to nie czas na jakieś miłości, muszę skupić się na egzaminie gimnazjalisty. Chcę mu wysyłać ,, przypadkowego" SMS-a, by miał mój numer. Ale nie wiem czy to dobry pomysł, czy warto.
15-latka
Trudna decyzja
Na rekolekcjach poznałem dwie dziewczyny - siostry - jedna w moim wieku, druga ok. 2 lata starsza. Zaprzyjaźniłem się z tą starszą, ciągle się do siebie uśmiechaliśmy, wygłupialiśmy się, rozmawialiśmy itd. Kiedy rekolekcje się skończyły, myślałem o utrzymaniu kontaktu. Jednak pierwsze co zrobiłem to próbowałem umówić się z młodszą ( bo była ładniejsza i bardziej odpowiednia wiekiem). Potem zdałem sobie sprawę, że popełniłem błąd. Na szczęście młodsza z sióstr mi odmówiła. Tylko teraz za bardzo nie wiem co zrobić, tym bardziej, że bardzo mi jej brakuje, a czuję się jakbym zdradził jej przyjaźń. Inaczej mówiąc nie wiem, czy machnąć na to ręką i iść dalej, czy próbować coś z tym zrobić, a jeśli tak to co.
16-latek
Bóg wie, co robi
Ciągle kogoś tracę, bliskich, znajomych przyjaciół, każdego denerwuję swoim zachowaniem. Nie rozumiem tego, bo według mnie nic we mnie się nie zmieniło. Mam jedną prawdziwą osobę bardzo mi bliską, nasza znajomość jest bardzo pokręcona, dlatego też wyjątkowa, wręcz czuję, ze Bóg maczał w niej palce. No i pojawiła się na horyzoncie pewna dziewczyna, jest młodsza o rok, ale to co. Nie mam odwagi zagadać, bo Ona ma bardzo ,, ostry ,, charakter, taki jak ja. Spojrzeliśmy na siebie kilka razy, były uśmiechy. Raz rozmawialiśmy, taka rozmowa bez konkretów no cóż. Głęboko wierzę w to, że Bóg wie co robi. Modle się o to, żeby spotkać jakąś miłą osobę, no ale czekam i czekam.
16-latek
