wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3294 | WYNIKÓW
Nie trzeba być omnibusem
Zaczęłam naukę w liceum i trochę się męczę. Jest mnóstwo zadań, ciągle kartkówki, bardzo wysokie wymagania nauczycieli. Jestem przyzwyczajona do solidnej pracy, ale teraz ledwo nadążam. Zawsze miałam najwyższą średnią, ale nie wiem, czy w tej szkole to utrzymam. Marzę o medycynie, czuję powołanie do tego zawodu, wiem, że się nadaję, ale jak się uczyć, jak nie obniżyć swojego poziomu?
Pierwszoklasistka w LO
Zmieniamy historię
Tysiące wydarzeń tworzą historię. O jednych powstały książki, o innych filmy, o jeszcze innych napisano mądre prace naukowe, a o niektórych wiemy tak mało, że nawet artykuł trudno byłoby stworzyć, ale są zbyt ciekawe, by o nich nie opowiadać. Dlatego teraz nie będziemy pisać o jednym dużym wydarzeniu, ale przypomnimy kilka ciekawostek, które zdarzyły się w miesiącu, w którym ukazuje się „Mały Gość”.
Marzenia czy rozsądek?
Jestem w drugiej klasie gimnazjum, więc powoli czas na to, by zastanowić się nad tym, co chciałabym dalej w życiu robić. Jednak to, co
rzeczywiście chciałabym w życiu osiągnąć a to co powinnam, bardzo się różni. Chciałabym zostać policjantką lub nauczycielką biologii, ale moi rodzice uważają, że to praca bez przyszłości, a w policji daleko nie zajdę. Proponują medycynę. Gdybym zrobiła dodatkowo specjalizację, miałabym duże szanse dostania pracy, a jeśli nie, zawsze mogę otworzyć własny gabinet. Tak przynajmniej rozumują moi rodzice i ja. Tylko aż tak bardzo mnie nie ciągnie na medycynę. Jednak z drugiej strony chciałbym spełnić oczekiwania rodziców i być jako najmłodsza z rodzeństwa dumą rodziny. Nie chciałabym by wypominali mi (tak jak mojemu rodzeństwu) że źle wybrałam. Więc co wybrać? To co podpowiada serce czy to co podpowiada rozum? Zazwyczaj kieruje się rozumem.
15-latka
Niezaradny brat
Mój młodszy brat kończy III klasę. Jest dziecinny i rozpieszczony. Martwię się o niego, bo nie potrafi sam pilnować zadań, zapomina, co ma przynieść do szkoły. Jego wychowawczyni jest bardzo łagodna. A ja przecież znam nauczycielki, które zaczną z jego klasą pracę. Podstawa to obowiązkowość, przygotowanie do lekcji, odrabianie zadań. Ciągle mu mówię, że IV klasa to nie żarty, ale on mi nie wierzy.
Piątoklasistka
Jeszcze czas na decyzję
Księża z mojej parafii myślą, że mam powołanie i chcą mnie posłać do seminarium. Ale nie wiem, czy tam pójdę. Z jednej strony podobają mi się dziewczyny. Ale boję się też nauki. Bo ksiądz to jednak z języka polskiego powinien być dobry, a ja wolę przedmioty ścisłe, uczę się w technikum, w II klasie. Jestem ministrantem, lektorem ceremoniarzem, pomagam wikaremu w pracy w nastolatkami.
17-latek
W nowym domu
Mieszkamy w nowym domu. Zuzia pęka z dumy i radości. Wszystkich zaprasza, cieszy się, pokazuje mieszkanie. Kuba też dostrzega coraz więcej plusów, ale trochę tęskni za starym domkiem położonym tak blisko szkoły. A ja, ich wierny i dobry pies? Niby mam mniej pracy, bo mieszkanie na 3 piętrze jest bezpieczne, nikt się tu nie wkradnie, mogę spokojnie drzemać. Ale pojawił się inny problem- czyli wychodzenie.
Modlitwa jest jak codzienne podlewanie ziemi, w której ukryto nasionko. Któregoś dnia ukażą się zielone listki.
Kiedyś byli szczęśliwą rodziną. Jednak gdy niespodziewanie umarł tata, mama musiała szukać pracy. Zabrała swoje dwie córki i wyjechała do Argentyny. Tam wcale nie było łatwiej. Ale pojawił się przy nich Manuel Mora. Chętny do pomocy i taki serdeczny... Pani Vicuña zgodziła się nawet, by zamieszkał u nich. Nie wiedziała, że to zły człowiek, że udaje, że jest dobry. Tylko Laura, starsza córka pani Vicuña, coś przeczuwała.
Problem "samotnej wyspy"
Niektóre zachowania moich rówieśników mnie odpychają (siedzenie nieustannie z nosem przed ekranem, obgadywanie innych, picie, palenie itd. Przed to czasami wydają mi się nudni i sama siebie pytam, czy naprawdę chciałabym mieć takich przyjaciół. Przez to czuję się czasami bardzo samotna. Ogromną
popularność zyskuję za to, gdy ktoś potrzebuje pracy domowej albo dowiedzieć się, co było na ostatnim sprawdzianie. Mieszkam w odległej miejscowości, czuję się jak samotna wyspa z moimi wartościami i zachowaniem.
Licealistka
Narzekająca mama
Pokłóciłam się dzisiaj z mamą, bo nie mam już siły. Ciągle na coś narzeka. Nie rozumiem, jak można tak żyć? Jak nie na mnie, to złości się na brata. Jak nie na nas, to na pracę, na kogoś z rodziny. Nie rozmawiam z nią nawet zbyt często ostatnio, bo nie chce psuć sobie humoru. Ponadto zawsze uważa, ze tylko ona ma racje. Gdy udowodnię moją rację, każe mi być cicho.
Gimnazjalistka
Jak żyć bez tableta?
Czy zbyt długo siedzę na tablecie? Teraz piszę z telefonu, bo musiałam oddać tacie tablet, bo za długo go używam. Przy śniadaniu złościłam się i on uważa, że to przez tablet. Gdy mamy nie ma, to się złoszczę, bo mama by mi lepiej zrobiła śniadanie. Mamy teraz nie ma, bo pojechała do pracy i wróci wieczorem. Tata odda mi tablet może o 18. Co ja teraz mam robić?
12-latka
Najpopularniejsze
- Majowy "Mały Gość" już w sprzedaży
- Śmierć śmierci
- Ci, co są w niebie, są bardzo blisko. Bliżej niż wtedy, kiedy z nami żyli na ziemi.
- Poszedł, zdradził i wydał Pana Jezusa
- Świdrujący wzrok
- 20 kwietnia Zmartwychwstanie Pańskie
- Zatrzymaj się nad Bożym Sowem
- Mój święty brat bliźniak
- 20 kwietnia Zmartwychwstanie Pańskie
- Prosić czy nie prosić?
