Modlitwa jest jak codzienne podlewanie ziemi, w której ukryto nasionko. Któregoś dnia ukażą się zielone listki.

Kiedy podczas religii siostra mówiła, że jeśli kobieta i mężczyzna żyją razem bez sakramentu małżeństwa, popełniają grzech ciężki, Laura była przerażona. Przed oczami stanął jej dzień Pierwszej Komunii. Tak się cieszyła, tak na niego czekała. A mama? Mama nie podeszła do Komunii Świętej. Laurze było przykro. Odtąd codziennie modliła się za mamę. A Manuel był coraz bardziej nie do wytrzymania. Przychodził pijany. Nie dawał Laurze spokoju. Próbował ją nawet całować. Mama, jak mogła, broniła córki. Ale on nie liczył się z nikim. Nawet z Bogiem. Laura zauważyła, że mama boi się Manuela. Przestała się modlić z córkami i prosiła, żeby tego nie robiły, gdy on jest w domu. Pewnego dnia ksiądz w kościele mówił, że prawdziwa miłość jest gotowa oddać życie za ukochaną osobę. „Przecież ja tak bardzo kocham mamę” – pomyślała Laura. „Boże, weź moje życie – modliła się – a daj siłę mamie, by odeszła od Manuela i uratowała swoją duszę”. Jakoś tak niedługo ze zdrowiem Laury zaczęło się dziać coś dziwnego. Nie pomagały żadne lekarstwa. Tylko ona wiedziała, dlaczego. – Bóg przyjął moją ofiarę – myślała. – Na pewno zabierze mnie do siebie, a mamę uratuje. Któregoś dnia Manuel znowu przyszedł pijany. – Jeżeli on zostanie, ja wyjdę – zapowiedziała Laura. Mora wściekł się. Laura zaczęła uciekać. Dopadł ją na ulicy i pobił do nieprzytomności. Cierpiała tydzień. Cały czas była przy niej mama. – Mamo, ja umieram, ale jestem szczęśliwa – powiedziała Laura i wyznała mamie swoją tajemnicę. Mama rozpłakała się. Na pogrzebie swojej ukochanej córki przyjęła Komunię Świętą. Pierwszy raz od długiego czasu. Dlaczego opowiadam o Laurze? W tym roku podczas nabożeństw różańcowych niektórzy z Was poznają trzydziestu takich młodych ludzi jak Laura. Niektórzy to Wasi rówieśnicy. Inni są trochę starsi. Mieli – jak Laura, jak Faustino, Ania czy Chiara, o których piszemy na str. 6–9 – życie takie jak wielu z Was. Dzisiaj mówimy o nich: święty, błogosławiony albo sługa Boży. Razem z nimi, najmłodszymi świętymi, chcemy w październiku modlić się za nasze rodziny. Za mamę i tatę, za brata, za siostrę, za całą rodzinę. W tym czasie papież Franciszek i biskupi będą w Rzymie rozmawiać o rodzinach na specjalnym synodzie. Laura jest takim wyjątkowym przykładem modlitwy za rodziców, szczególnie za mamę. Zachęcam, byście codziennie, wytrwale modlili się za swoich rodziców. Nie tylko w październiku. Czasem niektórzy mówią, że modlitwa niczego nie zmienia. A wyobraźcie sobie, co by się stało, gdybyście przestali podlewać kwiatki, czy posiane nasionko. Kwiatki uschną, a nasionko nie zakiełkuje. Mama i tata potrzebują pomocy z nieba, by wszystkim w domu było dobrze, by wszyscy dla siebie byli dobrzy, by każdy chciał do domu wracać. Możecie to dla Waszej rodziny wyprosić. Codziennie, cierpliwie, wytrwale.