wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 5735 | WYNIKÓW
Świadectwo 17-latki
Przez wiele lat borykałam się z problemami, które dotyczą wszystkich nastolatków- niska samoocena, niespełnione miłości, problemy w rodzinie, samookaleczenia i w końcu co najgorsze myśli, próba samobójcza. Od dziecka byłam wychowywana w rodzinie wierzącej, o ile można było to tak nazwać... Przynajmniej tak uważałam. W wieku 14 lat zrozumiałam, że moje narodziny były pomyłką, że jestem tylko przypadkiem, że nie mam dla kogo żyć. Przyczyniło się do tego wiele kwestii, m.in to że zostawił nas najpierw mój tato, a potem zostawiła mnie mama.Trafiłam do rodziny zastępczej do zupełnie obcych ludzi. Wtedy zaczęły się moje problemy. Ciągle płakałam, nie jadłam, zamknęłam się w sobie, zaczęłam się okaleczać... Myślałam, że to wszystko moja wina, że jestem dla rodziców problemem... Nie chciałam żyć.
Zarozumiała
Czuję, że moja stara przyjaźń źle na mnie wpływa. Przyjaciółka ciągle mnie krytykuje, poniża przy innych, głośno się wyśmiewa, robi dziwne miny, że niby musi się zniżać do mocjo poziomu. Wcale nie uczy się o niebo lepiej, ale jest wygadana, nauczyciele mają wrażenie, że ona wszystko wie. Zresztą, ona krytykuje nie tylko mnie. Wyśmiewa się z większości osób, szczególnie z biedniejszych, gdyż ona ma wszystko. Ostatnio znalazłam ciekaw artykuł o zarozumialstwie. Mam ochotę posłać jej linka. Może zrozumie i coś w sobie zmieni? Mam też coraz bardziej ochotę, by się od niej odsuwać. Będziemy w tym samym gimnazjum, nie chcę z nią siedzieć.
Szóstoklasistka
