wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 7120 | WYNIKÓW
Poczucie własnej wartości
Nie mam chłopaka i jest mi z tego powodu coraz ciężej i smutniej. Tak bardzo chciałabym mieć się komuś wyżalić, przytulic, mieć poczucie bycia kochaną. Od dawna podoba mi się jeden z kolegów, ale on chyba bardzo dba o swoją wolność, z żadną dziewczyną się nie wiąże, dla niego liczy się sport, komputery, koledzy. Jest mi coraz ciężej, moja samoocena spada.
Gimnazjalistka
Trudne relacje z mamą
Coraz częściej mama ma do mnie o wszystko pretensje- że ją lekceważę, że nie opowiadam o wszystkim. Czepia się mnie nieustannie i jest ze mnie niezadowolona. Mówi, że chodzę naburmuszona, odpowiadam niechętnie. Wiem, że kiedyś byłam inna, sama martwię się, bo gubię wiarę, nie chce mi się iść do kościoła...
14-latka
Wybrany przez Boga
Od miesięcy byłam na prawie każdej Mszy, do której on służył. Bardzo, ale to bardzo mi się spodobał, to zaangażowanie w parafię i bijąca od niego dobroć. Trochę zerkaliśmy na siebie, ale zabrakło nawet uśmiechów. Teraz dowiedziałam się, że ten chłopak idzie do seminarium. Czuję złość pomieszaną z roz-czarowaniem. Wiem, że nie mogę ingerować między niego a Boga. Marzę, aby poznać go i może liczyć, że zmieni plany. W końcu w jakimś sensie seminarium jest, oprócz nauki, czasem próby, prawda? Może to nie będzie dla niego? Jestem młoda, mogę poznawać ludzi, on tak samo, nic niczego nie wyklucza, a ja w sercu, cichutko, mogę liczyć na to, że akurat zmieni plany...
Co Pani o tym myśli?
17-latka
Żeby mama mnie rozumiała...
Mój brat również mnie wpędza w kompleksy. Chcę dogadać się z mamą. Myślę o sobie jak najgorzej, że jestem grubą świnią (co zresztą skutecznie potwierdza moja matka np. mówiąc, żebym tyle nie żarła). Jestem raczej skryta i nie lubię opowiadać o przeżyciach, wolę kiedy inni się domyślają o co chodzi, ale również matka mi nie pomaga, bo albo twierdzi, że sobie coś wymyśliłam, albo, że to nastoletnie fochy, bo woli wierzyć stronom internetowym niż mi.
13-latka
