wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3115 | WYNIKÓW
Nachalność nie ma sensu
Przez krótki czas chodziłam z chłopakiem z klasy. Zapisaliśmy się na taniec i w ten sposób mam nową i piękną pasję. Niestety, z chłopakiem nie wyszło. Już podrywa kolejną dziewczynę. Ale nie chcę tej sprawy odpuścić. Chcę o niego walczyć. Jednocześnie pisze do mnie bardzo dobry i bardzo miły chłopak, którego poznałam na pielgrzymce. Ale on nie lubi tańczyć.
Gimnazjalistka
Przezwyciężyć pesymizm
Wszystko widzę w czarnych kolorach, we wszystkim znajduję czarną stronę. Przeszkadza mi to. Inni się jakoś tym wszystkim tak nie przejmują, wiedzą, że będzie dobrze - chodzi mi o rówieśników. Ja wiem, że powinnam być uśmiechnięta, wesoła, ale trudno takim być, skoro dookoła widzi się same problemy. Co mam zrobić, aby jakoś zmienić to swoje podejście do szkoły, nauki i ogólnie życia?
Nastolatka
LEGO, czyli baw się dobrze
Zaczęło się w małym miasteczku Billund w Danii, w warsztacie stolarskim Ole Kirk Christiansena, gdzie najpierw tworzył meble, a od 1932 roku zabawki. Nazwał je LEGO. W języku duńskim to połączenie dwóch wyrazów: „leg” i „gotd”, to znaczy „baw się dobrze". A z łaciny tłumacząc, słowo „lego" oznacza „składam”.
Wyznanie niskiej i szczęśliwej
Przeczytałam na stronie Małego Gościa list dziewczyny, która ma kompleksy z powodu niskiego wzrostu. Pomyślałam, że napiszę kilka słów do
niej, a także do wszystkich innych dziewczyn, które też czują się źle ze swoją figurą i swoim wzrostem... sama przechodziłam przez okres braku akceptacji własnego ciała, więc może moja historia podniesie kogoś na duchu
Maturzystka
Granice wymagań
Chcę nad sobą pracować, doskonalić się. Zaczyna się Wielki Post, więc tym bardziej mam sporo dobrej woli. Do tej pory też się starałam, ale nic to nie dawało. Nie jestem ciągle dobrą katoliczką. Teraz bardzo się staram o życzliwość i pogodę ducha w relacjach z rówieśnikami. Szacunek dla starszych. Pracowitość w domu. Ale najważniejsze są relacje z Panem Bogiem. Co by tu jeszcze poprawić?
15-latka
Ucieczka nie ma sensu
Mam tak dosyć mojej rodziny, że zaczynam myśleć o ucieczce z domu. Rodzice, a szczególnie mama, tylko do mnie wrzeszczą, mowy nie ma o wymianie zdań, wysłuchaniu dziecka. Są tylko wymagania i wulgarne uwagi. Brat ma to w nosie, ich krzyki po nim spływają, nawet ich nie słucha. A mnie to rani, potem też wpadam w złośc i nakręcamy się wzajemnie. A robimy wrażenie cudownej rodziny. Przy obcych rodzice panują nad językiem. Sytuacja materialna jest dobra, mamy dobre warunki do nauki. Tylko ten sposób traktowania….
Licealistka
Najnowsze w serwisie
- A co ja z tego będę miał?
- 99 lat temu powstał Grób Nieznanego Żołnierza
- Każdy może być święty
- Roraty z "Małym Gościem"
- Świecący spray dla pieszych
- Archeolodzy znaleźli ponad 6 tys. budowli cywilizacji Majów
- Jezus nie boi się trudności
- Usłysz Biblię
- Pan Jezus wie, jakie jest ciastko
- Mała droga do nieba
Najpopularniejsze
- 99 lat temu powstał Grób Nieznanego Żołnierza
- A co ja z tego będę miał?
- Zgrana Stara Wieś
- Roraty z "Małym Gościem"
- Słowa i rysunki
- Patron chodzi zawsze ze mną. Tam gdzie ja, tam on. Przez życie do Życia
- Jak trzymane w ręku mydło
- Chciałabym, żeby mój syn miał takiego katechetę
- Mamita, czyli mamusia
- Dzień Nauczyciela
