wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 2424 | WYNIKÓW
Coraz lepiej
Po miesiącu w gimnazjum stwierdziłam, że koleżanka, którą poznałam na początku jest trochę niestała i chodzi od jednej do drugiej. Za to z tą trzecią świetnie się dogaduję. Doszła jeszcze czwarta koleżanka, która na początku roku do nikogo się nie odzywała. Jesteśmy otwarte na inne. Zdarzają się lepsze i gorsze dni, ale na ogół jest dobrze. Ciężko mi jeszcze trochę z samooceną, bo zaczęłam się bardziej akceptować, ale wystarczy że np. ktoś mnie zignoruje i już zaczynam się zastanawiać, co źle powiedziałam i mam (chyba niesłuszne) wrażenie, że inni mnie źle odbierają. Miesza mi się też pewność siebie z zarozumialstwem. Ale ogólnie jest dosyć dobrze.
Gimnazjalistka, 13-latka
Dokuczliwa koleżanka
Do mojej klasy chodzi koleżanka z podstawówki, która jest bardzo popularna, co chwila znajduje jakiegoś chłopaka i ogólnie prawie wszystkim podoba. Uczy się słabo, mocno maluje się, wyzywająco się ubiera w przeciwieństwie do mnie. Bardzo często rani mnie, wyśmiewa się, udowadnia że czuję się jako osoba "do niczego ". Mimo że dobrze sie uczę, mam koleżanki to jednak mam bardzo niska samoocenę, gdyż właśnie ona mnie obgaduje na każdym kroku, podkreśla, że jestem gruba czy brzydka i kilka razy obraziła mnie przed kolegami. Trudno się jej sprzeciwić, bo wszyscy staną za nią. Mam problem z sobą i nie wiem, co o sobie sądzić.
15-latka
Nowe spojrzenie
Tak właściwie to teraz zacznę doceniać samą siebie, że ja też coś mogę znaczyć i samą sobą się zajmę - dla samej siebie. Wcześniej tak przykładałam się do nauki, bo on się uczył. Ćwiczyłam, żeby super wyglądać. Teraz uczę się dla siebie, dla swojej przyszłości , ćwiczę dla siebie, dla kondycji i wytrwałości. Zawsze bałam się, że przy nim nie tak wyglądam, bluzka nie taka, włosy nie tak ułożone. Teraz całkowicie mnie to nie obchodzi, jak on mnie postrzega. Wszystko co robię, robię dla siebie. To trochę egoistyczne, ale innego wyjścia nie widzę. Pan Bóg niech mną kieruje. Nie będę tak skrupulatnie planować przyszłości, niech On to zrobi. Warto mieć marzenia. Chcę się uczyć, studiować, pracować. Kogoś tam kiedyś spotkam albo i nie spotkam. Pan Bóg wie lepiej, co mi jest potrzebne
15-latka
Ostrzeżenie
Byłam wzorem i ideałem córeczki. Mądra, zdolna, raczej ładna. Rodzice cieszyli się, że poznałam wartościowego chłopaka, zgodzili się, by do nas przyjechał w czasie ferii. Byliśmy sporo sami, trudno nie okazać sobie czułości, które wciąż przybierały na sile. Wyjechał, a ja dopiero po rozmowie z księdzem w czasie spowiedzi zrozumiałam, że przesadziliśmy z pieszczotami. I czuję się z tym okropnie. Nie chcę mieć jeszcze takich problemów. Rodzice, gdy dowiedzieli się mniej więcej, co się stało, kazali mi z nim zerwać. Są na mnie źli. A to dobry chłopak, ale nie chcę powtórki i takiego znowu problemu. Zresztą, on też ma podobne odczucie.
15-latka
