wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3583 | WYNIKÓW
Obudzić zamyślonego
Pewnego chłopaka znam od zawsze, nasze rodziny się przyjaźnią. No i od zawsze byłam w nim zauroczona. Ostatnie spotkania pokazały, że łączy nas wiele pasji. Jesienią spotkaliśmy się w jednym liceum. Mam jego numer telefonu, ale wstydzę się coś napisać. On ma swoją klasę, ja swoją, on często bywa zamyślony, jakby nieobecny i nie zauważa mnie na terenie szkoły. Gdy zwrócę na siebie uwagę, to miło się rozmawia. Chciałabym po prostu go lepiej poznać, bo tak naprawdę nigdy nie miałam okazji. Spotkać się, porozmawiać na spokojnie. Ale nie mam pojęcia, jak to zrobić.
16-latka
Krótki czas zauroczenia
Od dwóch lat podoba mi się o rok starszy chłopak. Jest dla mnie miły, czasem rozmawialiśmy na różne tematy. Sprawiał wrażenie, że ja też mu się podobam . Od jakiegoś czasu już ze mną już nie rozmawia. Teraz zaczepia moją atrakcyjną koleżankę, spędzają czas na szkolnym korytarzu. Naprawdę mi smutno, bo wydaje mi się, że mnie unika. Nie zagadam do niego pierwsza, bo jestem strasznie nieśmiała. Nie wiem co zrobić.
Zasmucona
Męcząca zazdrość
Chcieliśmy z kuzynem dostać się do jednej szkoły. Bardzo lubię jego towarzystwo i czas z nim spędzony. Jednak do tej szkoły się nie dostałam. Zaczęłam mu strasznie zazdrościć. Gdy mówi o swoich lekcjach itd. mam wyrzuty sumienia, że mogłam się bardziej postarać na egzaminie wstępnym. Płaczę po nocach i myślę jedynie o tym, co by było, gdybym jednak się dostała i była w ich gronie. Czuję się fatalnie.
Załamana
Nie pozwalaj
Chłopcy w szkole cały czas mnie biją, przezywają. Nawet interwencje pedagoga szkolnego nic nie dają. W klasie nie mam ani jednej osoby, która by mnie broniła. Nie mam u nikogo wsparcia. Nawet moi rodzice mówią, że nie może być aż tak tragicznie i mi nie wierzą. Na szczęście w bloku obok mieszka przyjaciółka. Tylko ona jest ze mną w każdej trudnej chwili. Często podczas mojej modlitwy pytam Boga, co mam robić. W odpowiedzi słyszę, że Bóg ma co do mnie pewien plan a moje problemy są jego częścią.
13-latka
Nie ta droga
Od dłuższego czasu denerwuje mnie to, że jestem traktowana (pod wieloma względami) jak małe dziecko. Niby wiem, że rodzice często nie pozwalają mi na coś dla mojego dobra. Jednak denerwuje mnie to. Czasami robię awantury o FB, którego mieć nie mogę i o inne rzeczy, które moje koleżanki mogą, a ja nie. Ostatnio zaczęłam się bardzo brzydko odzywać(szczególnie niemiło i poniżająco dla rodzeństwa), kłócić się jeszcze bardziej niż zawsze i ciągle siedzieć przy telefonie.
12-latka
