wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 15488 | WYNIKÓW
Zmienność uczuć
U koleżanki poznałam rok starszego chłopaka i po pewnym czasie zakochałam się. Poprosił mnie o chodzenie, a po kilku godzinach przeprosił, że inna mu się podoba. Zaprzyjaźniłam się z jego dawną dziewczyną, która dużo mi o nim opowiedziała. On znowu był sam, sporo rozmawialiśmy. Nagle okazało się, że jest z dawną dziewczyną. Ona mnie przeprosiła. Bardzo mi ciężko, nie wiem, co robić.
14-latka
Skąd ten entuzjazm?
Torby są już gotowe do sprzedaży. Pięknie ułożone leżą na plebanii, a dzisiaj dziewczyny uprosiły księdza Wojtka, by dla próby wystawić kilkanaście toreb podczas wieczornej transmisji meczu. Bo owszem, przychodzą do ogrodu lub do salek zagorzali kibice piłki nożnej. Ale gdy dopisuje pogoda i ławki ustawione są na zewnątrz, to nie brakuje osób, które jednym okiem śledzą transmisję, ale jednocześnie rozmawiają, pilnują najmłodszych, cieszą się ze spotkania ze znajomymi.
Nałogi dla słabych
Ostatnio mój młodszy o 2 lata brat spróbował i pożyczył od kolegi elektrycznego papierosa. Kazałam natychmiast oddać. Kocham brata i nie chcę, aby wpadł w nałóg. Wiem, że nadal będzie próbował. Rozmawiałam z nim, zachęcałam do zaprzestania palenia i ostrzegam go na każdym kroku. Jesteśmy z normalnej rodziny katolickiej. Próbuję mu uświadomić, że grzeszy i robi sobie krzywdę puszczając "dymka" bo nie wiadomo tak naprawdę co jest skutkiem palenia tej "nowości". On odpowiada, że to nieszkodliwe. Najgorsze, że nałóg się zwiększa a nie maleje. Czasami w domu potrafi nie wychodzić z pokoju tak przez 5 godzin! Ostatnio jest strasznie zblazowany i przewrażliwiony.
14-latka
Patrzę na niego jak głupia
Zakochałam się w chłopaku o 5 lat starszym. Jest on lektorem w mojej parafii. To coś więcej niż zauroczenie. Nie mogę przestać o nim myśleć . Patrzę się na niego jak głupia. Pisałam do niego na portalu społecznościowym ale przestałam, gdyż to ja zaczynałam rozmowę i tyko ja zadawałam mu pytania. Nie wiem co mam dalej zrobić. Nie mogę sobie go odpuścić.
14-latka
Wakacyjne plany
Dowiedziałam się, że przed Pauliną ostatnie pięć szkolnych dni. Cieszę się z nią, liczę, że potem zajmie się mną, czyli zaplanuje ciekawe wycieczki, biorąc pod uwagę przede wszystkim moje potrzeby. Czyli żadne muzea, żadne wystawy, absolutnie nie miasto, gdzie biedne psy muszą być prowadzone na smyczy. Marzą mi się wakacje na nieużytkach, w lasach, na łąkach. Dlatego ułożyłam się wygodnie w altanie, bo przyszły dziewczyny i wiedziałam, że będą omawiały ważne sprawy. No, chyba, że się któraś znowu nieszczęśliwie zakochała i będzie jęczenie i pocieszanie. Leżę i nastawiam uszu.
