wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3557 | WYNIKÓW
Wielogodzinne rozmowy
Poznalismy się jakiś czas temu, wspólnie bylismy w jedym projekcie, ale czas minął, każdy wrócił do swojej szkoły. Zaczął do mnie pisać i okazało się, że możemy rozmawiać bez końca - nie tylko listy, ale też SMS-y. Nie wiem, jak to traktować, jak do tego podchodzić. Chyba spotkamy się od jesieni w liceum...
15-latka
Nieporozumienia
Dziewczyny w naszej klasie były zawsze zgrane. Ale niedawno to się skończyło. Najpierw pierwsza się zakochała. Inne zaczęły ją obgadywać, że ona się zmieniła, że ma tylko jego w głowie. Kilka jej broniło, ale atmosfera się zepsuła. Jedne są za nią, inne przeciwko, a ja pośrodku, nie mam zdania w tej sprawie. W sumie teraz dziewczyny się na siebie obraziły, nie rozmawiają ze sobą.
13-latka
Każde powołanie jest dobre
Moim problemem jest to, że nie wiem, czy mam powołanie do kapłaństwa czy nie. W podstawówce byłem pewny, że chcę być księdzem. Wydawało mi się, że to wielkie wyróżnienie. Ale teraz już nie jestem tego pewien. Nawet drażnią mnie te wspomnienia dawnej pewności Tylko boję się, czy Pan Bóg nie poczuje się odrzucony? Pomyślałem, że oddam Mu ten problem i może pewnego dnia będę pewny, jak ma wyglądać moje życie- czy w kapłaństwie, czy w rodzinie, czy może sam?
Gimnazjalista
Męczący wielbiciel
Bardzo nachalny kolega czeka na mnie, czy po kościele czy po szkole. To mnie tak strasznie irytuje. Patrzy się na mnie tak jakoś dziwnie. Jak z nim nie gadam, to od razu pyta, czy jestem na niego obrażona. Nie jestem na niego obrażona. Po prostu nie mam ochoty z nim gadać. Nie sprawia mi to żadnej przyjemności. Ale przecież tak mu nie powiem. Odprowadza mnie pod dom, chociaż nie cierpię jak to robi. On traktuje mnie jak swoją dziewczynę. Traktuje mnie jak swoją własność!. Mam go dość! Jest irytujący, wkurzający i psuje wiele moich planów. Ale nie mam pojęcia co z nim robić. Lubiłam go, a teraz nie cierpię go i wszystkiego co z nim związane!
Gimnazjalistka, lat 15
Pomóc młodszemu bratu
Mam o 8 lat młodszego brata i surową mamę. Nie biła i bije, ale potrafi zranić słowami, spojrzeniem. Zwróciłam jej ostatnio uwagę, że bardzo źle traktuje małego, ciągle na niego krzyczy, jest z niego niezadowolona, odpycha go. Mama nie podjęła rozmowy, tylko się na mnie mocno obraziła. Jestem silna psychicznie i odporna. Brat jest bardzo wrażliwy. Nie zajmowałam się nim do tej pory i chyba czas zacząć, tylko jak.
Maturzystka
Najnowsze w serwisie
- Mamita, czyli mamusia
- Spotkanie z Panem Jezusem - to jest najważniejsze
- Módlmy się za tych, którzy nam pomagają
- Siostra Faustyna – zakochana po uszy
- Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci
- Co znaczą słowa: "biada"?
- Nieść Chrystusa innym
- Wspomnienie aniołów stróżów
- Chcą być blisko Jezusa
- Moim powołaniem jest miłość
Najpopularniejsze
- Mamita, czyli mamusia
- Módlmy się za tych, którzy nam pomagają
- Spotkanie z Panem Jezusem - to jest najważniejsze
- Już jest blisko!
- Październikowy numer "Małego Gościa"
- U Polski bram trzymamy straż
- „Niech żyje król! Koronacje Sasów na Wawelu”
- Gdzie jest twoja rybka?
- Moim powołaniem jest miłość
- Jak skutecznie się uczyć?
