wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1161 | WYNIKÓW
Tablica świętych Kawalerów Orderu Uśmiechu w Leśnej
W niedzielę 17 czerwca dzieci z parafii św. Michała Archanioła w Leśnej, wraz z członkami międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu, odsłoniły tablicę upamiętniającą 50-lecie ustanowienia orderu nadawanego przez dzieci, a szczególne dwoje odznaczonych, którzy zostali już ogłoszeni świętymi: Jana Pawła II i Matkę Teresę z Kalkuty. Tablicę umieszczono na ogrodzeniu przy kościele. Wśród obecnych w Leśnej członków Kapituły byli: leśniański proboszcz ks. Piotr Sadkiewicz, Miarek Michalak - rzecznik praw dziecka, Batia Gilad z Międzynarodowego Stowarzyszenia Korczakowskiego oraz Ewa Chrobak, która jako dziewięcioletnia dziewczynka zaprojektowała order.
Nowy obowiązek
Pani wysłała nas na cmentarz, aby podlać świeżo posadzone aksamitki i begonie. Nie mam nic przeciwko, bo do naszego cmentarza można dojść polami, a wracać okrężną drogą, więc wspaniały spacer jest pewny. Niestety, jakoś długo dziewczyny podlewały kwiatki. Potem okazało się, że zatrzymała je znana z kościoła Pani Agnieszka i wskazała na grób pierwszego powojennego dyrektora szkoły.
Nowe zadanie
Teraz Paulina finiszuje z ocenami, ostatnie powtórzenia, ale to też jeszcze potrwa, chociaż ona by bardzo chciała kilka tygodni jakby pustych, już bez oceniania. Nic z tego, nauka trwa. Siedziały więc dzisiaj przyjaciółki w altanie i aż do nabożeństwa majowego powtarzały jakieś dziwne informacje, z których nie rozumiałam absolutnie nic. A spacer? Bez szans.
Laurka dla Mamy
Przez cały maj w polskich kościołach, czasem w przydrożnych kapliczkach, grotach, przy figurach słychać będzie – jak mówi się często o Litanii Loretańskiej – komplementy pod adresem Matki Bożej. To chyba najbardziej serdeczna, pełna miłości i szacunku modlitwa – laurka ziemskich dzieci dla niebieskiej Mamy.
Gdzie ten zając?
Dzieci szybko odeszły od stołu, a ja z nimi, bo podobno w ogrodzie grasował jakiś zająć i zostawił różne drobiazgi. Węszyłam jak szalona, ale wierzcie mi, ani śladu obcego zapachu. Ktoś tu ściemnia, moim skromnym zdaniem. Ale dzieciaki w kółko o tym zajączku, potem cieszyły się z prezentów i zaczęła się zabawa. Paulina z Darią raz przysiadały przy stole, bo już niby dorosłe, ale po chwili biegły do maluchów, uczyły skakania na skakance, rzucały piłkę.
Niespoodziewany prezent
Jedna z małych dziewczynek zatrzymała się przy płocie, mówiła coś swoim językiem, aż nagłym ruchem odkryła serwetkę i podała mi zgrabną, małą szyneczkę. Pisk jej brata i rodziców, wielki wybuch śmiechu. Stałam bezradna przed szynką, nie śmiałam jej ruszyć, ale sympatyczna rodzina oświadczyła, że to specjalny prezent dla mnie od nich na święta.
