wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 8478 | WYNIKÓW
Siebie zmień
Trudno się dogadać z rodzicami, którzy mają tyle pretensji o drobiazgi ze sprzątaniem i tego typu obowiązkami na czele. Tracę z nimi kontakt, uciekam do swego pokoju, o co też mają pretensje. Oni mają swoje problemy finansowe i zawodowe, ja męczę się w szkole, nie rozmawiamy, nie rozumiemy się . Pojęcia nie mam, jak ich zmienić.
16-latek
Masz skarb
Mam dużą rodzinę, w związku z tym trzeba dużo wydawać na jedzenie, wodę itd. i jest mniej na ubrania, meble. W mojej klasie wszystkie dziewczyny mają super ciuchy, kosmetyki, pięknie urządzone domy, buty za 600 zł, rodziców, którzy dadzą co chcą, a ja swoich nie mogę wybłagać o przemalowanie pokoju z różu, na coś bardziej młodzieżowego, nie mówiąc już o starych meblach. Podobno pieniądze nie są w życiu najważniejsze, ale na pewno ważne. A wysłuchiwanie, jak to koleżanka miała wyjazd do Meksyku, Chin, Stanów Zjednoczonych czy Izraela za 10 000 zł też nie jest przyjemne.
Gimnazjalistka
Granice tolerancji
Bardzo dobrze się uczę , jestem głęboko wierząca, mam cudownego chłopaka, również wierzącego. Moją przyjaciółką jest koleżanka, z którą siedzę w szkolnej ławce. Bardzo się lubimy, jednak jest rzecz, która bardzo nas różni. Jest ateistką. Jestem osobą tolerancyjną i wyrozumiałą, więc szanuje to jaka jest. Jak się ubiera i jakie ma podejście do życia. Ona jednak nie potrafi tego odwzajemnić. Na lekcjach religii się ze mnie naśmiewa, że wierzę w bzdury... Naśmiewa się ze mnie i z mojego chłopaka, a ja nie wiem już jak sobie z tym poradzić...Jestem bardzo wrażliwa i źle to znoszę..
15- latka
Dziecinna i męcząca
Do klasy doszła nowa koleżanka, znam ją w z widzenia, z parafii. Denerwuje mnie to, że cały czas się pyta, czy ją lubię, czy jesteśmy przyjaciółkami, bo ona ma wrażenie że jej nie lubię itd. Poza tym jest miła, tylko trochę dziecinna. Opowiadała mi też o jej problemach z rodzicami. Wtedy robi mi się jej żal. Od pierwszego dnia nalega, żeby się spotkać, choć mówię jej, że nie mogę, jestem już umówiona. Nie mam pojęcia, jak dać jej delikatnie do zrozumienia, że nie chcę żebyśmy były ,, przyjaciółkami na śmierć i życie" wystarczy mi, że jest moją koleżanką.
Nastolatka
Sezonowa wymiana oleju
Głowa, podobnie jak silnik, potrzebuje oleju. Ale musi być święty, nie rzepakowy. Bez oleju ani rusz. Ani samochód nie pojedzie, bo bez niego silnik zatrze się po minucie. Bez oleju nie byłoby też frytek. Ani kremu do opalania, czy innych kosmetyków. A z tego szczególnie panie byłyby bardzo niezadowolone.
Moja droga do misji
W drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia roku 2004 w Azji południowo – wschodniej rozegrała się tragedia, która poruszyła mnie dogłębnie. Tysiące ludzi straciło życie pod ogromnymi masami wody, a ja patrzyłem na telewizyjne obrazy zniszczeń i myślałem, jakby pomóc. Podzieliłem się tym z s. Anną, służebniczką która wówczas prowadziła w mojej parafii ognisko misyjne dzieci. Zapragnąłem chodzić na spotkania, by bliżej się przyjrzeć, jak wygląda animacja misyjna najmłodszych. We wrześniu 2005 r. s. Anna zaproponowała mi udział w kursie animatora misyjnego, który za kilka tygodni miał się rozpocząć w Wydziale Misyjnym krakowskiej kurii. Wahałem się, ale ostatecznie poszedłem...
Malarz malarza
Kiedyś już fałszowałem obraz tego malarza Flandrina – pamiętacie? Wątpię. Większości z Was nie było wtedy na świecie albo było dzieckiem w kolebce. Chociaż może nie, bo kolebki były modne za życia Flandrina – i to właśnie tego, którego fałszowałem, a to nie ten Flandrin, którego na warsztat biorę dzisiaj. Bo tamten był jego ojcem i nazywał się Jean Hippolyte Flandrin. Żeby było śmieszniej, to dwaj bracia jego ojca też byli malarzami: Auguste i Paul-Hippolyte. I co ciekawe też nazywali się Flandrin. Tak więc jeśli zobaczycie gdzieś obraz podpisany „Flandrin”, to nie bądźcie tacy pewni, że wiecie, o którego chodzi.
