wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 236 | WYNIKÓW
Granice buntu
Jeden z kolegów w klasie przestał chodzić do kościoła i na religię,, ogłosił że jest niewierzący. Problem w tym, że to jedyny nieużywający wulgaryzmów, zachowujący się w normach. Gdyby nie jego szydrstwa z Kościoła, z księży, to lubiłabym go. On jeden ma szersze zainteresowania, mówi, że zachowania kolegów, którzy go wyzywają tylko potwierdza go z decyzji. Nie mam za bardzo z kim w klasie pogadać, a on tak atakuje wiarę.
Gimnazjalistka
Wątpliwości
Kręci się koło mnie chłopak, bardzo chętny do wszelkiej pomocy. Od kilku dni zadaje różne pytania jakby mnie testował albo przeprowadzał wywiad. Pyta głównie o sprawy dotyczące wiary i też trochę "obyczajów" (np. czy piję piwo na imprezach, co sądzę o świadkach Jehowy, itp.), a później sam mi przedstawia swoje zdanie na ten temat. Niby nic dziwnego, powinno się poznać wartości drugiego człowieka, ale jakoś mnie to razi, wolałabym, żeby takie rzeczy po prostu 'wyszły w praniu', w jakiejś bardziej naturalnej rozmowie. On się cieszy, że jestem wierząca, a według mnie to nie powinien być jakiś powód do wychwalania drugiego człowieka. Mam też wrażenie, że on do wiary podchodzi bardzo dziecinnie - mówi, że dla niektórych ludzi Bogiem są pieniądze, dla innych komórka, itp. i cieszy się, że ja taka nie jestem (i pewnie też się cieszy, że on taki nie jest
Mam inne zdanie
Już od wakacji czułam, że z moją przyjaciółką dzieje się coś dziwnego. Stała się opryskliwa, złośliwa, używa wulgaryzmów. Ciągle mi zarzuca, że jestem dziecinna. Zapowiada, że będzie paliła i piła. Chyba tylko czeka na okazję. Ubiera się niby bardzo modnie, ale mi się jej styl nie podoba, jest w nim coś wyzywającego. Chce, bym była / jak inne koleżanki/ w nią wpatrzona, bym powtarzała jej opinie, bym interesowała się głównie chłopakami, którym ona faktycznie imponuje i są w nią wpatrzeni jak w obrazek. Ona zachwyca się powodzeniem, daje nam rady, chce załatwiać chłopaków, z którymi powinnyśmy chodzić. Sporo dziewczyn jest już pod jej wpływem, a mnie coraz bardziej coś każe się odsunąć, chociaż bardzo ją lubię. Nie potrafię głośno jej zaprzeczać i źle się z tym czuję.
12-latka
Niepijąca komentuje
Przeczytałam list "jedynej niepijącej" gimnazjalistki. Wydaje mi się, z perspektywy czasu, że nie ma potrzeby aż tak bardzo bać się tego "ostracyzmu" ze strony rówieśników. My, młodzi, tyle mówimy (i to jak głośno) o indywidualności, tolerancji, o poszanowaniu swojej osobowości i poglądów, ale jakoś nie odnoszą tego do kwestii imprez i spożywania alkoholu.Nie bez przyczyny nie powinien być on sprzedawany osobom poniżej 18-ego roku życia. Pominę już kwestie zdrowotne, bo o tym każdy wie, ale 18-lat jest taką umowną granicą, gdy człowiek powinien już w pełni świadomie i odpowiedzialnie kierować swoim życiem i dokonywać wyborów. Tak się składa, że nawet licealiści mają z tym ogromny kłopot, również w kwestii picia, więc jak mają sobie z tym radzić gimnazjaliści?
Maturzystka
