wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1743 | WYNIKÓW
Chcę tylko przyjaźni
Zaczęłam pisać z chłopakiem, który mieszka bardzo daleko. Wreszcie poznałam wartościowego, wierzącego, pobożnego chłopaka. Byłam zachwycona, on też. Potrafiliśmy przegadać wiele, wiele godzin. Ciągle znajdywaliśmy coś, co nas łączyło. Zaprosiłam go do nas za zgodą rodziców. W odpowiedzi poprosił o chodzenie. Wtedy zrozumiałam, że ja tego nie chcę, że ta odległość to poważny problem. Spotkanie mnie nie zachwyciło, jego chyba tak. No i jak to odkręcić? To wspaniały chłopak, ale nie chcę być jego dziewczyną, chcę przyjaźni.
Zamieszanie
Bardzo podoba mi się rok starszy kolega. Najchętniej podeszłabym do niego w szkole, powiedziała, co czuję i wróciła na drugi dzień po odpowiedź. Wiem, że tak nie można. Ale jednocześnie kolega z klasy coraz natarczywiej pokazuje, że mu się podobam. Nie chcę go. Podobnie jak 2 lata młodszego kolegę, który już nawet prosił o chodzenie. Nic do niech nie czuję, ale nie potrafię odmawiać. Straszne zamieszanie.
13-latka
Po rozstaniu
Ponad 2 miesiące temu rozstałam się z chłopakiem. Byłam o niego zazdrosna, lecz starałam się z tym walczyć. On zostawił mnie z tego
powodu. Od tego czasu nie wiem, czy moje życie ma jakikolwiek sens. Nie radzę sobie. Ja ma lat 15 on 14. Oboje mamy za sobą pewne życiowe przejścia. On nie ma ojca, u mnie w domu przez pewien czas nie działo się najlepiej. Myślę, że powodem mojej zazdrości było rozstanie z jeszcze wcześniejszym chłopakiem (obecnie przyjaźnię się z nim). Zostawił on mnie nagle i od razu zaczął interesować się moją koleżanką. Wybaczyłam mu to.
15-latka
Poczucie własnej wartości
Nie mam chłopaka i jest mi z tego powodu coraz ciężej i smutniej. Tak bardzo chciałabym mieć się komuś wyżalić, przytulic, mieć poczucie bycia kochaną. Od dawna podoba mi się jeden z kolegów, ale on chyba bardzo dba o swoją wolność, z żadną dziewczyną się nie wiąże, dla niego liczy się sport, komputery, koledzy. Jest mi coraz ciężej, moja samoocena spada.
Gimnazjalistka
Czy przyjaźń przetrwa tę próbę?
Jestem w bardzo trudnej sytuacji. Podoba mi się pewien chłopak. Znam go bardzo dobrze. Dużo rozmawiamy. Ten chłopak podoba się także mojej przyjaciółce. Choć mogę się założyć, że u niej to szybko minie, ale tym razem nie jestem pewna. Nie wiem co robić? Moja przyjaciółka często o nim mówi. Obawiam się, że nasza przyjaźń może tej sytuacji nie przetrwać.
Zakochana 12-latka
Pesymistyczne nastawienie
Zakochałam się w wartościowym chłopaku, który ma za sobą ciężkie doświadczenia życiowe. On mnie odrzucił, przyjaźnimy się tylko, bo on nie chce się z nikim wiązać. Nie widzi sensu życia, cały czas rozpamiętuje przeszłość, winy innych, swoje dołki. Nie zostawię go jednak, staram się pomagać, tłumaczyć.
Licealistka
Poradzisz sobie
Przez kilka miesięcy chodziłam z cudownym, jak mi się zdawało chłopakiem. Przeżyłam piękne chwile oraz pierwszy pocałunek. Dlatego szokiem było zerwanie. Uznał, że nie dorósł do bycia z kimś. Tak bardzo mi żal, że straciłam pierwszy pocałunek z kimś, kto mnie odrzucił. Nie chce teraz nikogo, bo nie chcę znowu cierpienia. Nie chcę po raz kolejny popełnić błędów. Zresztą, już pewnie nikogo takiego nie poznam i czeka mnie życie samotnej osoby.
Załamana licealistka
Wymiana "ciosów"
Od ponad dwóch lat bardzo podoba mi się kolega starszy o rok. Do
niedawna nie działo się nic. Marzyłam o nim całymi wieczorami. Poza
tym traktowałam go raczej jak kolegę, podobnie on mnie. Ale niedawno zwierzyłam się mojej koleżance. A ona wszystko mu opowiedziała. Na początku nic o tym nie wiedziałam, byłam w siódmym niebie bo zachowywał się jakby mnie podrywał. Po pewnym czasie inna koleżanka ujawniła prawdę, a ja ze złości umieściłam fałszywego posta o tym, kto się podoba fałszywej koleżance. Sprawa oparła się o wychowawczynię, do tego on stał się dal mnie niemiły, a ja go jeszcze bardziej lubię.
Zrozpaczona Piątoklasistka.
