wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3377 | WYNIKÓW
Dziwne zachowanie
Kilka lat temu doszła do klasy dziewczyna, którą nie ma rodziców. wychowuje ją ciocia. Zajęłyśmy się nią z przyjaciółkami i zaprzyjaźniłyśmy się. Teraz ona zrobiła się dziwna. Założyła zeszyt z poradami, jak się odchudzać. Przed moimi urodzinami napisała, że nas już nie lubi, ale na imprezę przyjdzie, by ciocia nie dowiedziała się, że już nie jest z nami. Przez krótki czas kolegowała się z innymi dziewczynami, ale tak się rządziła, że się pokłóciły. Teraz chodzi sama, robi do nas miny, przewiesza w szatni nasze worki itd.
Gimnazjalistka
Przyjaciółka w dołku
Przyjaciółka powiedziała, że wśród naszej paczki (jest nas trójka) czuje się najgorsza czyli najbrzydsza, najgrubsza, najniższa, najgłupsza, najgorzej ubrana, najmniej popularna wśród chłopaków, najbiedniejsza, najgorsza z wf-u. Wydaje mi się najładniejsza z nas, wygląda dobrze. Jej wzrostu nigdy nie uważałam za wadę, ja też jestem dość niska. Najgłupsza na pewno nie jest. Myślę, że ubieramy się podobnie. Może druga przyjaciółka w droższych markach, ale czy to powód by czuć się gorsza i biedniejsza? Stany majątkowe naszych rodziców uważam za wyrównane. Może wygląda jeszcze dziecinnie, ale to nie jest wada. Zmartwiła mnie tym wyznaniem. Powinnyśmy czuć się równe, bo takie jesteśmy.
Piętnastolatka
Masz skarb
Mam dużą rodzinę, w związku z tym trzeba dużo wydawać na jedzenie, wodę itd. i jest mniej na ubrania, meble. W mojej klasie wszystkie dziewczyny mają super ciuchy, kosmetyki, pięknie urządzone domy, buty za 600 zł, rodziców, którzy dadzą co chcą, a ja swoich nie mogę wybłagać o przemalowanie pokoju z różu, na coś bardziej młodzieżowego, nie mówiąc już o starych meblach. Podobno pieniądze nie są w życiu najważniejsze, ale na pewno ważne. A wysłuchiwanie, jak to koleżanka miała wyjazd do Meksyku, Chin, Stanów Zjednoczonych czy Izraela za 10 000 zł też nie jest przyjemne.
Gimnazjalistka
Dziecinna i męcząca
Do klasy doszła nowa koleżanka, znam ją w z widzenia, z parafii. Denerwuje mnie to, że cały czas się pyta, czy ją lubię, czy jesteśmy przyjaciółkami, bo ona ma wrażenie że jej nie lubię itd. Poza tym jest miła, tylko trochę dziecinna. Opowiadała mi też o jej problemach z rodzicami. Wtedy robi mi się jej żal. Od pierwszego dnia nalega, żeby się spotkać, choć mówię jej, że nie mogę, jestem już umówiona. Nie mam pojęcia, jak dać jej delikatnie do zrozumienia, że nie chcę żebyśmy były ,, przyjaciółkami na śmierć i życie" wystarczy mi, że jest moją koleżanką.
Nastolatka
