wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 279 | WYNIKÓW
Wahania
Słuchałam rekolekcji o powołaniu. Uspokoiły mnie. Ale potem wysłuchałam świadectwa pewnego księdza . Mówił, że od zawsze czuł powołanie do bycia osobą konsekrowana, tylko na wiele sposobów próbował to zagłuszyć i wmówić sobie, że to nieprawda. Tutaj właśnie zaczynam się martwić. Od zawsze czuję, że powinnam być siostra zakonną i boję się, że w moim przypadku jest tak samo. Chcę działać zgodnie z wolą Boga. Wiem, że wtedy będę szczęśliwa. Mimo to jednak boję się i nie chcę , żeby moim powołaniem było bycie osobą konsekrowana. Moje myśli mnie rozrywają. Nie wiem, co mnie czeka. Nie umiem nie myśleć i nie czekać na chłopaka, a z drugiej strony nie chcę tego robić. Wiem, że Bóg nie chce nic na siłę i chce mojego dobra. Wiem, że moje odczucia, to nie jest dowód, że Bóg ma taki plan. Ja nic nie wiem.
Zagubiona Gimnazjalistka
Męki dorastania
Klasa uważa, że jestem sympatyczna. Staram się zabiegać o innych, bo nie będzie tak, że koleżanki będą bić się o moje względy, ale czasami bym tak chciała. Przez to zrobiłam się chorobliwie zazdrosna, ale staram się tego po sobie nie pokazywać, drażni mnie widok roześmianych grupek dziewczyn, mam zepsuty humor przez całe popołudnie.
Nastolatka
