wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 892 | WYNIKÓW
Podsumowanie roku szkolnego
Kończy się dobry rok szkolny. Pomagałam innym tyle, ile potrafiłam. Jednak w życiu zawsze muszą być problemy. Otóż bardzo się boję śmierci kogoś z rodziny, boję się choroby, no i ciągle nie jestem z siebie zadowolona. Denerwuje mnie mój brak zorganizowania, czas spędzony w sieci, który by można lepiej wykorzystać. Dążę do doskonałości, ale niezbyt to mi wychodzi. No i ciągle nie wiem, co wybrać w życiu, a I klasa liceum właśnie się kończy. Medycyna? Muzyka? Może pisarstwo? Marzę o rodzinie i to wielodzietnej. Chętnie prowadziłabym rodzinny dom dziecka. Z pewnością chcę pomagać innym. No i jak każda dziewczyna w moim wieku marzę o dobrym chłopaku. Co Pani o tym wszystkim sądzi?
Licealistka
Brak reakcji Boga
Zakochałam się w rok starszym koledze, ale nie dzieje się nic. Wchodzę mu w drogę, jestem dyskretnie tam, gdzie i on, uśmiecham się, spoglądam, szukam wspólnych znajomych i niestety, nic się nie dzieje. A ja się tak gorąco o niego modlę. Nie rozumiem, dlaczego Pan Bóg nie reaguje na moje prośby.
Gimnazjalistka
Zbyt surowa ocena
Zaprosiłam przyjaciela na trampolinę, obiecał, że przyjdzie z kolegą. Wysprzątałam pokój, mama upiekła babeczki, a oni nie przyszli, nic nie napisali. W szkole mnie unikał, nie rozmawialiśmy. W domu napisałam SMSa z zapytaniem, dlaczego mnie wystawił, czy ja go nie obchodzę. Nie odpisał. Zawiodłam się na nim. Myśli Pani, że ktoś mu kazał tak zrobić?
Szóstoklasistka
Zawalczyć o nią?
Spodobała mi się już dawno, kręciłem się przy niej, zagadywałem. Nie była specjalnie zadowolona, ale rozmawialiśmy. Miałam już nadzieję, a tu nagle wiadomość, że ona się zakochała, ma chłopaka. Są radośni, zapatrzeni w siebie. Chyba nie ma teraz sensu o nią walczyć, niech się sobą cieszą. Ale chyba mam jeszcze jakieś szanse?
15-latek
Zaburzona hamonia
Nie pojechałam jako animatorka na oazę, ale nie czuję się z tym dobrze. Często rozpraszam się na modlitwie, zauważyłam też, że pogorszyły się moje relacje z rodziną, jestem dla wszystkich nieuprzejma i denerwuję się, nawet jak ktoś ma dobre zamiary. Nie umiem panować nad sobą i , choć nie chcę, sama wszystko psuję. Może wynika to z braku odpoczynku, ale postanowiłam odpoczywać tylko w niedzielę, choć i tak to nie zawsze się udaje. Wiem, że to mój wybór, ze uczę się w wakacje (przez pierwszy tydzień
przerabiałam podręcznik do następnej klasy) i prawie nie robię nic poza tym, ale nie potrafię z tego czerpać satysfakcji. Spotykam się z moją nauczycielką, ona wierzy we mnie, ale też stawia wysoko poprzeczkę i podała mi np. co „mogę” przeczytać gdy wyjadę. Mam do siebie pretensje, jak zjem coś czego nie powinnam i wydaje mi się, że ciągle muszę ćwiczyć. Moja rodzina o tym nie wie, a to jest męczące, gdyż raczej nikt nie przejmuje się wagą i nie rozumie po co sobie czegoś odmawiać, więc wszędzie jest pełno niezdrowych przekąsek i jestem nimi częstowana.
Zestresowana nastolatka
Mój pech
Mam strasznego pecha, bo zawsze podobają mi się chłopcy, którzy nie zwracają na mnie uwagi lub są zakochani w innej dziewczynie. Z kolei proponują mi chodzenie chłopcy, do których nic nie czuję. Dlaczego mam takiego pecha? To mnie załamuje, nie potrafię się cieszyć wakacjami, dokoła tyle zakochanych par.
15-latka
