wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1612 | WYNIKÓW
Wyszydzona wiara
Jestem całkowicie samotna i nie mogę się zaprzyjaźnic, bo koleżanki z klasy na każdym spotkaniu albo palą, albo piją, no i co drugie słowo to przekleństwo. Śmieją się z mojej wiary, wyśmiewają się z m. in. Jezusa, układają obraźliwe piosenki. Moje sprzeciwy tylko ich rozśmieszają. Ja już nie mogę tak dalej żyć.
Samotna
Nowe przyjaźnie
Niedawno zauważyłam, jak jestem samotna. Niby miałam przyjaciółki, miałyśmy być dla siebie ważne, ale jakoś tak nie sprawdzało się to. Czasami przyjaciółki zapominały zaprosić mnie na jakiś wspólny wypad. Bardzo bym chciała znaleźć przyjaciół poza klasą. Jestem bardzo nieśmiała, ale jak kogoś poznam, to się otwieram. Jak otworzyć się na ludzi i znaleźć nowych znajomych? Nie mam odwagi, żeby zaczepić przypadkową osobę i zacząć rozmowę. Gdzie można poznać nowe osoby?
15-latka
Akceptuj siebie
Wstąpiłam do harcerstwa, do grupy przygotowującej się na ŚDM. Większość to moi rówieśnicy, niektórzy są starsi. Tylko uświadomiło mi to, że jestem bardzo zamknięta. Czasem chcę się odezwać, ale po prostu coś mnie od środka zamyka, hamuje. Jakbym się obawiała, że mnie wyśmieją. Dziewczyny są miłe, chłopaki chyba też, ale ciągle żartują, rozmawiają z innymi, a tylko ja nie potrafię się włączyć do rozmowy. Nie mam co powiedzieć! Ostatnio zaczynam nienawidzić swojego charakteru właśnie przez to moje zamknięcie w sobie. Nie uważam, że jestem nieśmiała (chociaż kiedyś byłam), ale jakoś się boję.
To wszystko nie daje mi spokoju...
14-latka
Dziwne zachowanie
Mam w klasie koleżankę, z którą koleguje się już bardzo długo. Od zeszłego roku zachowuje się dziwnie. Jednego dnia chodzi ze mną i z drugą koleżanką , a następnego dnia chodzi dalej z tamtą , a mnie ignoruje. Gdy podchodzę do niej i próbuję coś zagadać , to ona bierze tamtą i gdzieś odchodzi. Jest mi z tego powodu przykro. Nie rozumiem jej zachowania….
11-latka
Aby nie zepsuć relacji
Mam koleżankę, którą znam od wielu lat, ale ostatnio jakoś bardziej się z nią zapoznałem. Ogólnie znamy się bardzo dobrze. Ostatecznie wyszło, że się w niej zakochałem. Pomimo tego, że ona się przeprowadziła, nadal utrzymuję z nią kontakt. I w tym problem, że ona chyba mnie uważa jako przyjaciela, i ja próbując z nią chodzić, nie chciałbym zepsuć relacji, gdyby coś nie wyszło. Bardzo często rozmawiamy, i szkoda by mi było gdyby się to skończyło.
13-latek
Ocena szans
Widujemy się tylko podczas wakacyjnych rekolekcji. Od pierwszego razu zrobił na mnie wrażenie. Ale nie zauważyłam, by i jemu tak zależało, chociaż rozmawiamy, żartujemy, robimy coś wspólnie. W ciągu roku spotykamy się kilka razy na różnych imprezach naszej wspólnoty. Pilnuję się bardzo, by nikt się nie zauważył mojego zauroczenia. Ale jednocześnie marzę, by go zaprosić np. na f-b, by mieć z nim jakiś ściślejszy kontakt. Gdy się spotykamy, on okazuje swoją radość z tego powodu, więc może mam jakieś szanse?
16-latka
Mądre planowanie
W tym roku kończę gimnazjum i chcę się dostać do wymarzonego liceum. Dlatego muszę dobrze napisać testy, mieć dobre świadectwo. Postanowiłam, że w czasie ferii rozwiążę mnóstwo testów. Bo do tej pory tylko planowałam, planowałam, ale nie potrafiłam tego ogarnąć. Oceny na półrocze były średnie, ale chcę je polepszyć na koniec roku. Dlatego w ciągu tych dwóch tygodni muszę uporządkować notatki, uzupełnić braki z kilku przedmiotów. Mam też kilka lektur do przeczytania, więc nie wiem, jak ja zdążę.
Gimnazjalistka
Jasne postawienie sprawy
Poznałam chłopaka i zaczęliśmy ze sobą pisać. Jesteśmy sobą zachwyceni. Oboje wierzący, on twierdzi, że to Bóg poznał nas ze sobą. Wydawałoby się- idealna para. Wychwala mnie, piszemy ze sobą godzinami. Przestałam się spotykać ze znajomymi, siedzę w domu i piszemy. Ale chociaż gadamy o wszystkim, chociaż się spotkaliśmy kilka razy, to żadne wyznanie z jego strony nie padło i już prawie wcale się nie spotykamy. Trochę mnie to niepokoi. Bo on nie chce, bym gdzieś wychodziła, bym się spotykała z koleżankami. Prawi mi komplementy, ale z drugiej strony na pytania często nie odpowiada. Mam chwile, że chcę to urwać
16-latka
Zero kontaktu
Chcę mieć prawdziwego przyjaciela, z którym będę mogła rozmawiać o problemach, śmiać się. Piszę to tuż po stracie przyjaciółki. Na jej urodziny przyszły dwie "typowe lalki XXI w.", którym wyraźnie się nie spodobałam i głośno się dziwiły, że ona się ze mną przyjaźni. Od tego czasu zero telefonów, zero rozmów, zero spotkań. Nie odpisywała na portalu. Dlaczego za każdym razem wszystko tak wygląda? Poprzednią przyjaciółkę straciłam, bo była zazdrosna o moje oceny.
Nastolatka
