wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1002 | WYNIKÓW
Pokręcone niedziele
Wszystko się na siebie nakłada i nie mam czasu ani dla siebie ani dla rodziny. Na dodatek szkoła muzyczna. Wszystkie dziewczyny z mojej klasy spotykają się prawie codziennie tylko ja nie mam czasu. Boję się że przez to stracę przyjaciółkę, a mam tylko jedną. Natomiast w niedziele wszystko się pokręci i wszyscy są na wszystkich obrażeni. Czy tak będzie zawsze?
11-latka
Nie jesteś straszny
Modliliśmy się gorąco w naszej wspólnocie i ja miałam w sercu ją, naszą relację. Wiem, że ona, sporo młodsza, nie chce poważnej relacji, ale nie potrafię z niej zrezygnować. Niby pogodziłem się, że jesteśmy po prostu na stopie koleżeńskiej, ale przeżywam wszystko, co jej dotyczy. No i po modlitwie pogadała ze mną jedna z moich dobrych koleżanek. Powiedziała krótko, że moja ukochana jest zmęczona naszą relację. Jestem straszny! Chcę dla niej dobrze, a wychodzi źle. Mam siebie dosyć.
Licealista
Uczyć się z mamą?
Jeszcze niedawno chodziłam na lekcje tańca, pływałam, grałam w koszykówkę ibyłam szczęśliwa. Ale nauka powoli zaczęła zabierać mi to wszystko. No i mama, która kłóci się ze mną, gdy dostaję dwóję z klasówki. Boli mnie, gdy koleżanka z tańca pyta, dlaczego już nie chodzę. A ja uczę się z mamą na siłę, od niedawna zaczynam się złościć na siebie, nawet płakać, kiedy każe mi się uczyć. Obchodzą ją tylko oceny z matematyki, czyli prawie same jedynki. Nawet nie zwraca uwagi, kiedy dostanę szóstkę z angielskiego czy piątkę z muzyki! Wszystkie moje koleżanki mówią że jestem głupia i dziwna, kiedy odmawiam im wyjścia z nimi na podwórko. Chyba moją jedyną rozrywką są książki które potajemnie czytam godzinami, ale boję się że wkrótce matka i to mi zabierze. Zamiast zachęcania mnie do nauki, mama raczej mnie zniechęca. Kiedy popełnię jakiś błąd, krzyczy na mnie, a ja...boje się. Tracę już wiarę w siebie, nie wiem co mam robić.
Nikt nie jest sam
Po ostatnich problemach z modleniem się zaczynam rozumieć , że Bóg nas przede wszystkim kocha i chce naszego czystego serca, a nie jakichś nerwicowych modlitw . Uważam , że powinniśmy zawsze o tym pamiętać i myśleć o Nim w ciągu dnia , nawet jeśli odpoczywamy czy np. słuchamy muzyki. Bo skoro Bóg nas pragnie, to czemu nie zaprosić Go do naszego życia ?
Warto też myśleć o Panu Bogu , gdy wydaje się nam , że jesteśmy słabi , samotni . Gdy ostatnio z oazy pojechaliśmy do kina , to mieliśmy czas wolny nachodzenie po innych sklepach (bo to kino było w centrum handlowym) i wszystkie moje koleżanki i koledzy poszli w swoją stronę, a ja chodziłam sama. No i znowu jestem sama - myślę sobie , a po chwili : ,,Jaka sama ?! Jaka ze mnie idiotka ,
przecież koło mnie jest cały czas Jezus !". Tak więc warto pamiętać o Bogu i o tym , że On jest z nami i nas pragnie .
