wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1686 | WYNIKÓW
Szczerość w relacji
Podczas wakacyjnych rekolekcji zaprzyjaźniłam się z świetnym chłopakiem. Czułam z nim dziwną więź i choć wmawiałam sobie, że to tylko znajomy to się oszukiwałam. Byliśmy w kontakcie na portalu i napisałam mu pewnego dnia, że ktoś mi się podoba i z napływu emocji nie powiedziałam mu prawdy, że to on, bo uznałam że to za wcześnie. Od tego czasu kontakt się urwał i jak do niego piszę, to czuję się, jakbym się narzucała. Już nie piszemy tak jak kilka miesięcy wcześniej i czasami przechodzi mnie taka myśl, czy coś czuł czy może dalej czuje.
Nastolatka
Znalazł się ten, co wstrzymał słońce
Turysta z plecakiem rozglądał się po gotyckiej katedrze we Fromborku. „Tomba!” – wykrzykiwał do przechodzących. „Tomba, tomba!” – powtarzał, pokazując na trzymany w ręku folder z portretem Mikołaja Kopernika. Zaczepieni rozkładali bezradnie ręce. Nie dlatego, że nie znali języka przybysza, tylko dlatego, że nikt nie wiedział, gdzie dokładnie pochowano najsławniejszego astronoma wszech czasów.
Dorośnijmy
Na początku roku szkolnego zaczął do mnie pisać kolega z klasy. Mieszkamy daleko od siebie, w różnych wioskach. Było miło, ale nigdy nie ośmielił się powiedzieć w szkole chociaż „cześć”. Ja jestem przeciwna chodzeniu w naszym wieku, napisałam mu o tym, ale i tak w jego listach było coraz więcej wyznań. Od jakiegoś czasu mieszają się one z pretensjami, że go nie kocham. Męczy mnie to jego pisanie, tym bardziej jestem pewna, że nie chcę żadnych relacji. Nie chcę też jego listów. Co robić?
14-latka
Delikatny początek
Oboje jesteśmy w 2 klasie gimnazjum, jednak on, wydaje się o wiele dojrzalszy od rówieśników. Jeszcze w tamtym roku mieliśmy znakomity kontakt, to było można nazwać przyjaźnią. On wiedział, że mi się podoba, ja wiedziałam o jego uczuciu w stosunku do mnie. I prawie sie udało ale... Za bardzo baliśmy się o relacje, jak będzie po zerwaniu. Potem była przerwa, kontakt się urwał, ale mi strasznie tego brakowało. Pisaliśmy, rozmawialiśmy, ale już nie tak jak kiedyś. Dodam, że to on zawsze zaczynał konwersacje. Wczoraj umówiliśmy się na spacer we dwoje. Rozmawialiśmy o wszystkim, śmieliśmy się, wszystko jak dawniej. Ale czułam, że to nie był taki przyjacielski wypad i... on chyba też. Wiele gestów, rozmów. Doszło prawie
do pocałunku. Co mam o tym myśleć i czy się w to angażować? Niech Pani nie myśli, że to przelotne uczucie, bo trwa już od ponad roku...
Prawie 15-latki
