wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 555 | WYNIKÓW
Dobroć ponad wszystko
Myślę, że wielu ludzi wierzących nie do końca wie, co to właściwie znaczy być katolikiem. Sama ostatnio złapałam się na tym, że mam straszny mętlik w głowie i nie umiem odpowiedzieć na to pytanie.
Czy aby uznać się za dobrego katolika wystarczy: być ochrzczonym w Kościele katolickim, wierzyć we wszystko co Bóg podaje do wierzenia nauczaniem Kościoła, uznawać zwierzchnictwo i nieomylność papieża, być z nim w pełnej komunii, godnie przyjmować Sakramenty? Czy jeśli spełniam te warunki to jestem przykładnym katolikiem?
Niepewna
Wątpliwości
Od urodzenia jestem katoliczką. Już od bardzo dawna interesuję się religiami. Dużo czytam i dowiaduję się na ich temat. Jestem w nowej szkole, a moją przyjaciółką została dziewczyna, która jest Świadkiem Jehowy. Zachęcała mnie do przyjścia na chociaż jedno spotkanie, bo ona czuje się świetnie po zmianie wyznania z katolicyzmu. Jednocześnie mam problem z 1 przykazaniem. Czy mam myśleć o bóstwach wyznawanych w innych religiach, że to zwykłe ściemy i nie słuchać nic na ich temat? Czy myśleć o mojej przyjaciółce to że wierzy w zabobony? Interesuje się innymi religiami, więc czy mam myśleć, że moje zainteresowanie to nieprawda i głupoty?
12-latka
Wątpliwości
Chodzę co niedzielę do kościoła, przyjmuję komunię, spowiadam się. Jednak zacząłem myśleć, jak bardzo jestem inny przez wiarę, powinna być moją dumą, a nie jest. Zacząłem wątpić, zadawać sobie pytanie, czy Bóg istnieje, a nawet jeśli tak, to czy rzymsko katolicy mają rację? Czytałem kiedyś, że nawet papież Franciszek miewa silne wątpliwości w wierze, które zmuszają go do szukania głębszych odpowiedzi. Czy zatem jako katolik mogę się zastanawiać, czy Bóg istnieje? W jaki sposób mam być przy tym bezstronny, nie ulec pokusie wygodnego ateizmu? Czy będzie to grzech? A jeśli dojdę do wniosku, że wiara nie jest prawdziwa, mam odejść z kościoła?
Nastolatek
Czy to ma sens?
Z tym chłopakiem jestem oficjalnie od 2 tygodni ale już wcześniej „kręciliśmy” ze sobą. Poznaliśmy się teraz w liceum. Jest to chłopak jakiego sobie wymodliłam, bo chciałam, żeby nie śmiał się z tego, że jestem katoliczka itp. On też jest katolikiem, chodzi do kościoła (juz raz z nim byłam na mszy i na różańcu ) i ma pewne zasady(?). Zszokowało mnie to, bo jest z towarzystwa tych, co dużo piją i imprezują. Ale rodzice i tak są niechętni, nie zgadzają się na nasze spotkania. Ten związek nie będzie miał sensu jeśli moi rodzice będą tak nastawieni do niego. Nawet nasz ksiądz próbował z nimi rozmawiać, ale rodzice wiedzą swoje.
15-latka
