wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1624 | WYNIKÓW
Bez obsesji paska
W tym roku chciałabym zrezygnować z nauki dla ocen. W zeszłym roku wykończyłam się psychicznie i fizycznie. Z nikim się nie spotykałam, mało spałam, źle jadłam, żyłam w ciągłym stresie, czy będzie niezapowiedziana kartkówka, ktoś mnie zapyta itd. Kiedy dostawałam 4 nie byłam zadowolona, bo chciałam same 5. Inne oceny nie wchodziły w grę. Załamywałam się. Liczyłam ciągle średnią ocen, czy wystarczy na pasek. Po tylu latach mam dosyć. Zazdroszczę innym zainteresowań, spotkań. Czuję się wyobcowana z własnego wyboru. Dlatego teraz podjęłam decyzję, że koniec z tym, chociaż mówiłam sobie, że będę miała pasek nawet w klasie maturalnej. Nie wiem jak powiedzieć o tym rodzicom, przyzwyczajonych do paska.
Maturzystka
Tylko przyjaźń?
Mam taki problem, bo podoba mi się chłopak i ja mu też się podobam, przyjaźnimy się. On dzisiaj stwierdził, że chyba lepiej, żebyśmy nie psuli przyjaźni, ale ja chyba wolałabym spróbować. Lepiej nie angażować się dalej? Czy zostawić to? Sama nie wiem, co mam robić ani w jaki sposób go traktować.
15-latka
WIADOMOŚCI Z DOMU NADZIEI marzec, kwiecień, maj/2008
Po ponad trzech miesiącach zwracamy się do Was z kolejnym listem, a w nim o tym, co nowego wydarzyło się w naszym małym ośrodku i na ulicach odległej od Was Lusaki. Deszcze ustały już na dobre, drogi dojazdowe już prawie odbudowane i od dobrych kilku tygodni nie spadła ani kropla wody z nieba, w zamian rozpoczęły się zimne noce i poranki.
Czas to zmienić
Mam pewną koleżankę, która uważa, że jesteśmy przyjaciółkami. Ale ja tak nie uważam. Gdy w szkole lub na podwórku są inne dziewczyny, ona traktuje mnie jak powietrze. Uważa, że moim obowiązkiem jest dawanie jej moich zeszytów, z których bezczelnie ściąga. Traktuje mnie z wyższością i pogardą. Moim zdaniem nie jesteśmy wcale przyjaciółkami.
12-latka
Krytyczne spojrzenie
Moi koledzy z klasy ostatnio bardzo się zmienili. Dużo przeklinają, mają też co chwila tak zwane "skojarzenia" z rzeczami o charakterze seksualnym. Mówienie do innych "idioto" jest u nich chlebem powszednim, wyzywają się i wyrażają się w prostacki sposób. Sporo moich kolegów śmieje się ze mnie, bo jestem inna, dziewczyny, albo mi dokuczają, albo po prostu mnie unikają. Mam wielu kolegów w młodszych klasach, bo mam znakomity kontakt z małymi dziećmi. Lubię też spędzać czas z niepełnosprawnymi dziećmi, a moim marzeniem jest zostać wolontariuszką w hospicjum dziecięcym. Jestem humanistką, w tej chwili waham się między polonistyką, filozofią, psychologią. Idę do gimnazjum katolickiego i myślę, że opisane przeze mnie powyżej zachowania nie będą aż tak mocno i często występować. Nie wiem, jak to będzie.
13-latka
