wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 7590 | WYNIKÓW
Osoba towarzysząca na wesele
Po raz pierwszy otrzymałam zaproszenie na ślub z osobą towarzyszącą, poczułam się dorosło. Moja młodsza o rok siostra również takie dostała. Wszystko świetnie, ale pojawia się problem: nie mam z kim iść. Naprawdę nie mam nawet bliskiego kolegi, żeby go zabrać. Dziwna sytuacja, boję się, że nikogo w życiu nie znajdę. W starym gimnazjum naprawdę nie ma nikogo, kto byłby odpowiedni, a kuzyni, z którymi mam kontakt też są zaproszeni. Mama ma z nas ubaw, siostra się śmieje, a ja nie wiem, co robić.
16-latka
Różne spojrzenia
Uwielbiam spędzać czas w oratorium. Tam mam przyjaciół, tam jest ksiądz, który mnie rozumie, podobnie jak przyjaciółka. Aż mi się nie chce wracać do domu, gdzie mama ma ciągłe pretensje. Jest przeciwna mojemu zaangażowaniu w oratorium, najchętniej by mi zakazała. Z tego powodu ciągle się kłócimy zamiast się przyjaźnić. Nie potrafię się już mamie zwierzać, bo za dużo między nami nieporozumień, pretensji. Oddalamy się od siebie. Dobrze, że mam wsparcie z księdzu, w przyjaciółce.
Licealistka
Problemów nie brakuje
Po wielu bardzo trudnych latach zostaliśmy z mamą sami. Zapanował już spokój, a jednak problemów nie brakuje. Mama ciągle narzeka, jest słaba, wcześnie się kładzie, nie ma siły do pyskującego brata. To na mnie spada sprzątanie, szczególnie wieczorami. Brat się buntuje, źle odzywa się do mamy i do mnie. Mama pracuje, kombinuje, by było na stać na różne rzeczy, ale i tak ciągle brakuje pieniędzy. Koleżanki obnoszą się z modnymi rzeczami, a ja?
Nastolatka
Przygotowanie gazetki
Razem z koleżanką z klasy mam zrobić gazetkę na Mikołaja. Ustaliłyśmy między sobą, która jakie materiały przyniesie. Teraz szukałam w domu jakichkolwiek materiałów i nie znalazłam. Potem przypomniało mi się, że wszystko spaliłam w piecu. I co ja teraz mam zrobić? Co ja mam koleżance powiedzieć?
Czekam na odpowiedź.
Nastolatka
Bądź sobą
Jest mi ciężko. Przede wszystkim dlatego, że mam idealną rodzinę. Rodzice są niebywale mądrzy. Rodzeństwo zdolne i utalentowane. Mam wrażenie, że tylko mi nauka przychodzi z trudnością. Owszem, mam świetne oceny, ale kosztem ogromnej pracy, na granicy wykończenia. Lecz muszę udowodnić, że pasuję do reszty. W dodatku nie wiem, co bym chciała studiować, co zdawać na maturze, co robić w życiu. Rodzina jest przekonana, że nie przerwę tradycji, jeśli chodzi o zawód, a ja mam wątpliwości. Po cichu marzę o dobrej rodzinie i fakt, że nie mam chłopaka jest dla mnie przykry. W klasie każdemu pomagam, staram się być miła, ale chyba koledzy nie widzą we mnie atrakcyjnej dziewczyny.
16-latka
