wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 206 | WYNIKÓW
Apel do rówieśników
Naprawdę warto spróbować zmienić relację z rodzicem, bez względu na to, jaki jest problem. Jeśli to się nie uda, to chociaż nie traktować go źle, nie robić tego co ja robiłam. Bo kiedy przyjdzie moment, że nie będzie już odwrotu i nie będzie można przeprosić, a pojawią się wyrzuty sumienia, które nie są łatwe to pozbycia.
Ultimatum
Moja najlepsza przyjaciółka zakochała się w chłopaku. Problem polega na tym, że temu chłopakowi nie podoba się ona, ale ja. Ona jest zła i rozumiem to. Mówi, że płacze po nocach. Najgorsze jest jednak to, że od jakiegoś czasu sama nie potrafię określić, co czuję do tego chłopaka. Powiedziałam jej to, a ona postawiła mi ultimatum: jeśli zostanę jego dziewczyną, przyjaźń między nami skończona. Nie wytrzymuję już tej chorej sytuacji, nie mam pojęcia, co zrobić.
15-latka
Różnice zdań
Cały czas się nie zgadzam z rodzicami. Mam inne zdanie. Inaczej myślę. Może to kwestia dorastania, ale ja chcę żyć tak, jak było kiedyś. Wtedy byłam ich ulubionym dzieckiem. Teraz nadal mnie bardzo mocno kochają, ale ciągle się sprzeczamy. Jesteśmy bardzo religijną rodziną. Na spotkaniach wspólnoty myślę, że nakładamy jakieś maski, udajemy zgraną rodzinkę. Jednak między nami coś pękło. Co mam robić, żeby naprawić tę relację?
13-latka
Wybłagane oceny
Jestem załamana moją sytuacją. Postawiłam sobie poprzeczkę dość wysoko, chce mieć oceny takie jak na semestr albo wyższe, tymczasem nie jest dobrze. W I semestrze wiele ocen poprawiałam w ostatniej chwili, coś tam wybłagałam, średnia była świetna, ale ja wiedziałam, jaka jest prawda. Rodzice pękali z dumy, dalsza rodzina gratulowała. Co będzie, jeśli niektóre oceny spadną w dół? Każda lekcja wywołuje u mnie ogromny stres. Boję się materiału z matematyki, bo chociaż siedzę i ćwiczę godzinami, nie rozumiem. Chciałabym się uczyć bez tego lęku, że mi się coś nie uda. Tymczasem klasa ma rewelacyjne oceny. Już nie mam siły. Każda gorsza ocena wywołuje u mnie nienawiść do samej siebie. Boję się gadania babci, że nie uczę się tak dobrze jak rodzice.
Licealistka
Wybuchowy charakter
Często kłócę się z moimi rodzicami, zazwyczaj o byle co. Przez to często dochodzi również do nieporozumień między nimi. Zawsze potem przepraszam, ale lepiej jest tylko przez jakiś czas, a potem to znów wraca. Często mam wrażenie, że rodzice mnie prowokują, że wystawiają mnie na jakąś próbę. Jestem wybuchową osobą i oni o tym wiedzą. Ostatnio zaczęłam ich unikać, zamykając się w pokoju ucząc się. Nie wiem, co mam robić.
13- latka.
Czas na zmiany
Nie doceniam własnych wartości. Chcę przez to powiedzieć, że uważam, że jestem brzydka, nic nie potrafię dobrze zrobić, widzę tylko swoje wady, nie umiem powiedzieć o sobie dobrego słowa. Chciałabym z tym skończyć, ale nie wiem jak. Poza tym jestem pesymistką i to również chcę zmienić i też nie wiem jak. Liczę na szybką odpowiedź.
Szóstoklasistka
