wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2695 | WYNIKÓW
Przyjaźń czy niewola?
Koleżanka twierdzi, że jest moją najlepszą przyjaciółką. Na śmierć i życie. W zeszłym roku poznałam dziewczynę, z którą się doskonale rozumiem i bardzo się lubimy. Gdy tylko zamienię z nią słowo, „przyjaciółka” obraża się na mnie. Gdy tylko przychodzi do szkoły, jest zła na mnie i wszystkich innych. To jak szkolne więzienie. Każdego ranka wstaję przerażona tym, że muszę się z nią spotkać.
Nastolatka
Ciekawe spotkania
Spodobał mi się kolega, chciałabym go lepiej poznać, ale przecież nie zaproponuję spotkania. Mam swoje zasady. Należę do scholi, do oazy, bardzo dobrze się uczę, inni twierdzą, że mam ciekawą urodę. Ale brakuje mi się śmiałości do chłopaków, nie potrafię z nimi rozmawiać. W ich towarzystwie staję się cicha, niewidoczna, skulona. Z koleżankami jest swobodna, mam ich sporo, ale brakuje chłopaków. Jak to zmienić?
16-latka
Prawda czy fantazja?
Ostatnio poznałam chłopaka. Dobrze się uczy, jest przystojny a do tego jeszcze umie być grzecznym i się dobrze zachowywać. Spędzamy ze sobą prawie każdy weekend. Odpowiada on mojemu ideałowi. Dobrze się nam rozmawia. Nie wyczerpują nam się tematy do rozmowy. Mamy podobne poglądy. Ostatnio spytał się mnie, czy chcę z nim chodzić, ale ja powiedziałam, że muszę
się zastanowić. Co powiedzieć: Tak czy Nie?
Zakochana 14-latka
Chodzenie można przerwać
Chodziłem przez dłuższy czas z dziewczyną, chociaż już dawno czułem, że to pomyłka. Nieustanne kłótnie, pretensje, mało dobrych chwil, brak tematów rozmów. Teraz poznałem w parafii inną dziewczynę. Spokojną, delikatną i wrażliwą. Od razu ciekawe rozmowy, wspólne zainteresowania. Chciałem zerwać z dziewczyną, a ona się nie zgadza, wyzywa w mailach tamtą, tamta zaczęła mnie unikać. Już sam nie wiem, co robić. Bo przecież żal wspólnie spędzonego czasu.
Bez kontaktów
Gdy byłem młodszy nie zwracałem uwagi na to, że rodzice bardzo izolowali mnie od rówieśników. Byłem tylko z rodzicami, dziadkami, którzy pilnowali, bym się z nikim miejscowym nie przyjaźnił. Uczyłem się zawsze bardzo dobrze, miałem swoje pasje, nie brakowało mi kolegów do teraz. Nagle czuję się samotny, brakuje mi rozmów, spotkań po szkole. Czy mam czekać do liceum, gdzie poznam ludzi o podobnych zainteresowaniach?
Piękny był tylko początek
Poznałam miłego chłopaka. Był inny niż większość chłopców. Wyznał mi miłość i od tej pory jesteśmy razem. Jednak od jakiegoś czasu nasz związek trwa w martwym punkcie. Niby dalej daje mi kwiaty i tym podobne, ale od tygodnia cały czas przebywa z inną. Śmieje się z nią, pisze, żartuje. Ja natomiast czuję, że go tracę. Chce mi się płakać. Nie wiem, co robić!
Piątoklasistka
Nowy list apostolski papieża Franciszka
„Obecna rocznica stanowi wezwanie do umiłowania tego, co miłował Hieronim, do ponownego odkrycia jego pism i do tego, by dać się poruszyć wpływem duchowości, którą można opisać w jej najistotniejszym rdzeniu jako niespokojne i pełne pasji pragnienie pełniejszego poznania Boga Objawienia” - napisał Papież Franciszek w Liście Apostolskim "Scripturae Sacrae affectus". Jest on związany z XVI stuleciem śmierci tego wielkiego tłumacza i popularyzatora Pisma Świętego, doktora Kościoła.
Czy to problem nieśmiałości?
Poznałam kolegę z innej szkoły, więc nie widujemy się często. Ostatnio podeszłam do niego z koleżanką i zaczęliśmy rozmawiać, ale on tak jakby mówił tylko do tej koleżanki. Jak ja coś mówiłam, to patrzył się w podłogę i raz zerknąłem na ułamek sekundy. Później po jakichś 30 minutach już normalnie że mną rozmawiał, znaczy patrzył się trochę w oczy nie spuszczał wzroku tak bardzo.
Nastolatka
Zmienność uczuć
U koleżanki poznałam rok starszego chłopaka i po pewnym czasie zakochałam się. Poprosił mnie o chodzenie, a po kilku godzinach przeprosił, że inna mu się podoba. Zaprzyjaźniłam się z jego dawną dziewczyną, która dużo mi o nim opowiedziała. On znowu był sam, sporo rozmawialiśmy. Nagle okazało się, że jest z dawną dziewczyną. Ona mnie przeprosiła. Bardzo mi ciężko, nie wiem, co robić.
14-latka
Bez histerii
Na spotkaniach wspólnoty poznałam fantastycznego chłopaka. Zakochałam się po uszy. Marzę o tym, że zostaniemy parą. Niestety, on zachowuje dystans, rozmawia ze mną tyle, ile trzeba, żadnej bliskości. Najchętniej przytuliłabym go i zapewniła, że jest kochany. Wiem o nim coraz więcej, np. że jego dom rodzinny jest zimny, rodzice zajęci zarabianiem pieniędzy, pewni nikt nie nauczył go kochać. Jak go przekonać, że zasługuje na miłość?
14-latka
Najnowsze w serwisie
- Mieć kogoś w nienawiści
- Ministranci ze Starej Wsi
- Bóg zaprasza na ucztę
- A co ja z tego będę miał?
- 99 lat temu powstał Grób Nieznanego Żołnierza
- Każdy może być święty
- Roraty z "Małym Gościem"
- Świecący spray dla pieszych
- Archeolodzy znaleźli ponad 6 tys. budowli cywilizacji Majów
- Jezus nie boi się trudności
