wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1250 | WYNIKÓW
Afery i fałsz
Przyjaźniłam się z popularną, zamożną koleżanką. Robiłyśmy wszystko razem i nie chciałyśmy siebie utracić. Jednak pod moją nieobecność zaczęła mnie obgadywać, przez co wszyscy dziwnie na mnie patrzyli. Moje koleżanki z klasy są dwulicowe. Przy mnie nagadują na tę koleżankę. Mówią, ze mnie wciąż obgaduje, ośmiesza i dobrze, że już się nie przyjaźnimy, bo byłam przy niej zła i chamska. Tylko, że kiedy ona jest w pobliżu, one do niej biegną, ściskają, mówią, że jest najlepsza itd. Już wiem, że zmyślały jakobym i ja na nią coś mówiła. Wiem, że miała na mnie zły wpływ, ale rozstając się z nią, utraciłam w zasadzie wszystkich.
Zmartwiona
Co było, nie wróci
Moje dzieciństwo było cudowne - choć zawsze sprzeczałam się z mamą, a tata nieustannie był w pracy, to my biegliśmy do lasu, do naszej bazy za placem zabaw. Do bazy należeli sami chłopcy i ja. Świetnie się z nimi dogadywałam. Potem oni zaczęli się we mnie podkochiwać, przez co przysporzyli mi wiele rozterek i problemów. Tłumaczyłam, że wolę przyjaźń .Teraz, niestety, straciłam pewność siebie w kontaktach z chłopakami. W tej chwili żaden z chłopaków starszych i równych ze mną nie rozmawia. Może przeraża ich moja ogromna alergia i astma , może wada wzroku? Może razi ich moja brzydota? Może przeraża ich moja lojalność? Z jedną z moich przyjaciółek przyjaźnię się 10 lat, z drugą dopiero 1,5 ale kłóciłyśmy się tylko raz. Może to, ile czasu poświęcam na naukę? Na razie szukam przyjaciela, chciałabym, żeby chociaż jeden z ''Nich'' mnie polubił. Chcę mieć przyjaciela. Jak się wziąć za szukanie? Co w sobie zmienić? W sumie już mi Pani pomogła, bo mogłam to wszystko opisać.
14-latka
